MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Gaziantep 1 Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 25/03/2015 tarih ve 2014/475-2015/394 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirket tarafından davalı borçlular aleyhine icra takibine başlanıldığını, davalıların yetki itirazı neticesinde dosyanın yetkili icra müdürlüğüne gönderildiğini ve kaydedildiğini, davalıların icra dosyasına yaptıkları itiraz nedeniyle tahsilat yapılmadığını, ileri sürerek fazlaya ilişkin her türlü talep ve haklarının saklı kalmak kaydıyla 47.158,00 TL asıl alacağın ve alacağın tahsili için yapılan 5.000,00 TL masrafın ve 26/05/1999 tarihinden itibaren işleyecek akdi faizi ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, dosya üzerinde yapılan incelemede davacı vekilinin 09/06/2014 tarihinde davayı açtığı ve açtığı tarihten kararın verildiği tarihe kadar gider avansı yatırmadığı ve takip etmediği, bu nedenle taraflara tebligatların yapılmadığının anlaşıldığı, dava açarken mahkeme veznesine yargılama harçları ile gider avansının yatırılmış olmasının dava şartı olduğu, tebligat giderleri dahil mahkeme avansının depo edilmediği gerekçesiyle davanın dava şartı yokluğundan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, alacağın tahsili istemine ilişkin olup usul açısından HMK"ya tabidir. HMK madde 115/2 uyarınca; giderilebilir dava şartı noksanlıkları bakımından mahkemenin noksanlığın ikmali için kesin süre vermesi gerekmektedir. Gider avansının yatırılmamış olması giderilebilir nitelikte dava şartı olup mahkemece bu konuda davacıya kesin önel verilmeksizin doğrudan dava şartı yokluğundan karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz iddialarının kabulü ile kararın yazılı nedenle davacı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 29/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.