Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/1717 Esas 2022/3138 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK'nın 85/1, 62, 50/1-a. maddeleri gereğince mahkûmiyet


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay tarihinde sanık ...'un yetkilisi olduğu Fen Plastik isimli iş yerinde, işçi olarak çalışan ...'ın, iş yerine ait iş makinasının yanlış kaynatılan mardane şeklindeki demir parçasını düzeltmek için 110 cm uzunluğunda 65 cm çapında 54 kg ağırlığında demir paçasını omzuna alarak yürüdüğü esnada zeminin fayans ve üzerinin karlı olmasından dolayı kayarak sırt üstü yere düştüğü ve omzundaki demir parçasının yüzüne çarptığı ve havuz içine düştüğü, kaza sebebiyle tedavi gördüğü hastanede vefat ettiği, kaza sebebiyle düzenlenen ve oluşa uygun görülen 25/02/2013 tarihli üç kişilik iş güvenliği uzmanı bilirkişi raporuna göre, ölen işçinin kaza sırasında kullanmakta olduğu yolun yürüyüş yolu olmadığı, ancak uzun yol yerine bu yolun sık sık işçiler tarafından kullanılmasına rağmen bu yolun kullanılmaması için gerekli önlemlerin alınmadığı, el ile taşıma yönetmeliğinin genel hükümler başlıklı 5. maddesinde "İşyerinde yüklerin elle taşınmasına gerek duyulmayacak şekilde, iş organizasyonu yapmak ve yükün uygun yöntemlerle, özellikle mekanik sistemler kullanılarak taşınmasını sağlamak için gerekli tedbirleri almakla yükümlüdür" şeklindeki düzenlemeye rağmen ölenin taşıdığı rulonun 54 kg olduğu göz önüne alındığında yönetmeliğe göre gerekli iş organizasyonunun yapılarak ve mekanik sistemler yardımı ile taşıttırılarak işçinin güvenliğinin sağlanması gerektiği ancak bu hususlara riayet edilmeyerek sanığın meydana gelen kazada asli oranda kusurlu olduğunun tespit edildiği olayda;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin ceza miktarına, kusur durumuna, lehe hükümlere ve beraate ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken TCK’nın 50/4. maddesi yönlendirmesi ile TCK’nın 50/1-a maddesi olarak gösterilmesi gerekirken TCK’nın 50/1-a maddesi olarak gösterilmesi ve hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, uygulama maddelerinin gösterilmemesi suretiyle CMK'nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,

Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322.maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 3. paragrafı çıkarılarak yerine “Sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu nazara alınarak, TCK'nın 50/4. maddesi yollamasıyla 50/1-a.maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK'nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 1060 tam gün olarak belirlenmesine" paragrafının eklenmesi ile hükmün 4. paragrafı çıkarılarak yerine "TCK'nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL hesabıyla 21.200 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" ibaresinin eklenmesi ile 5. paragrafında yer alan "birer ay ara ile" ibaresinden önce gelmek kaydıyla "TCK'nın 52/4 maddesi gereğince" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.