Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/10 Esas 2020/3721 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair Siirt 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 25.01.2019 gün ve 2018/263 Esas, 2019/24 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, sanık hakkında cinsel taciz suçundan kurulan hükümle ilgili kanun yoluna başvurulmadığı gözetilerek dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurenin aşamalardaki ifadeleri, sanığın herhangi bir cebir veya tehdit olmaksızın gittikleri caminin bayanlar tuvaletinde mağdureye sürtündüğünü kabul etmesi, doktor raporu, camide takılı kamerayla ilgili hazırlanan görüntü inceleme tutanağından bayanlar tuvaletine mağdurenin ardından giren sanığın bir süre sonra anılan yerden çıkan mağdurenin peşi sıra tuvaletten ayrıldığının anlaşılması, tanık beyanı ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, ilk derece mahkemesince sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan belirlenen temel cezanın koşulları oluşmadığı halde 5237 sayılı TCK"nın 103/4. maddesi ile artırılması, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun ise cebir veya tehdit olmaksızın mağdurenin yaşı itibarıyla hukuken geçersiz rızasına istinaden işlenmesi nedeniyle aynı Kanunun 109/1, 3-f, 5. maddeleri uyarınca mahkumiyeti yerine yazılı şekilde eylemin cebir ve tehditle işlendiği kabul edildikten sonra bununla çelişki oluşturacak şekilde 109/1, 3-f, 5. maddeleri ile cezalandırılması ve bu suçtan kurulan hükümde 5237 sayılı TCK"nın 61. maddesi gereğince temel ceza belirlenirken söz konusu maddenin birinci fıkrasında yedi bent halinde sayılan hususlar ile aynı Kanunun 3. maddesinin birinci fıkrasındaki "suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur" şeklindeki kanuni düzenlemeler nazara alınarak yapılan değerlendirmede kanunda yer alan bir kısım ifadelerin tekrarlanması şeklindeki yetersiz gerekçelerle teşdit uygulanması karşısında, anılan kararlara yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 26.06.2019 gün ve 2019/1388 Esas, 2019/613 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 06.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.