213 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/6802 Esas 2019/675 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6802
Karar No: 2019/675
Karar Tarihi: 21.01.2019

213 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/6802 Esas 2019/675 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenlediği ve kullandığı gerekçesiyle suçlanmış ve sadece 2009 yılı için sahte fatura düzenleme suçundan mahkum edilmiştir. Yüklenen suçun sübutu kabul edilmiş, oluşa göre vasfı tayin edilmiş ve cezayı artırıcı ve azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir edilmiştir. Sanık müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş ve hüküm oy birliğiyle onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 359. maddesi (sahte fatura düzenleme ve kullanma suçu)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi (cezanın tayini)

11. Ceza Dairesi 2018/6802 E. , 2019/675 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

.....Grup Başkanlığı (2) Nolu Rapor Değerlendirme Komisyonunun 08.11.2012 tarihli 203 sayılı mütalaasında, sanığın 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenlediği ve sahte fatura kullandığı belirtilmesine rağmen, sanık hakkında yalnızca “2009 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçundan kamu davası açıldığı anlaşıldığından; "2009 takvim yılında sahte fatura kullanma ve 2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme ve sahte fatura kullanma" suçlarından Cumhuriyet Başsavcılığınca ayrıca işlem yapılması mümkün görülmüştür.
.....Cumhuriyet Başsavcılığının 28.11.2012 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında “2009 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçundan kamu davası açıldığı, hükmün gerekçesinde de, sanığın “2009 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçunu işlediğinin belirtilmesi karşında; tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Gerekçeli karar başlığında, "2009-2010 vergilendirme dönemi” şeklinde yanlış yazılan suç tarihinin, "31.12.2009" olarak Mahkeme tarafından düzeltilmesi; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.

Toplanan deliller gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak; sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa göre vasfı tayin edilmiş, cezayı artırıcı ve azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış, sanık müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükmün ONANMASINA, 21.01.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.