Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/3839 Esas 2021/6070 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/3839
Karar No: 2021/6070
Karar Tarihi: 21.09.2021

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/3839 Esas 2021/6070 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın taksirle yaralama suçundan mahkum edildiğine karar verdi. Dosyayı inceleyen mahkeme, Anayasa Mahkemesi kararları gereği basit yargılama usulü uygulanan olaylarda, sanık lehine olan düzenlemelerin belirlenerek yerine getirilmesi gerektiğini belirtti. Bu doğrultuda, TCK'nın 89/1, 89/2-b, 22/3, 62, 52/2-4, 53/6 maddeleri mahkeme tarafından uygulanarak sanığın mahkumiyetine karar verildi. Kararda yer alan kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir:
- TCK'nın 89/1 maddesi, taksirle yaralama suçu için temel ceza miktarını \"üç aydan bir yıla kadar hapis veya adli para cezası\" olarak belirler.
- TCK'nın 89/2-b maddesi, taksirle yaralama suçunda artırılmış ceza miktarını belirler.
- TCK'nın 22/3 maddesi, taksirle bir kişinin ölümüne sebebiyet veren kişilerin sorumluluğunu düzenler.
- TCK'nın 62 maddesi, kasıt olmaksızın bir suçun işlenmesine karar veren kişilerin cezalandırılmasını öngörür.
- TCK'nın 52/2-4 maddeleri, hırsızlık suçuyla ilgilidir ve suçu işleyen kişilere ceza verir.
- TCK'nın 53/6 maddesi, dolandırıcılık suçuyla ilgilidir ve su

12. Ceza Dairesi 2021/3839 E. , 2021/6070 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 89/2-b, 22/3, 62, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Sanığa isnat edilen eylemin, 5237 sayılı TCK"nın 89. maddesinin 1-2-3. fıkralarında düzenlenen ""taksirle yaralama"" suçuna ilişkin olduğu, taksirle bir kişinin yaralanmasına sebebiyet verilmesi halinde gerçekleşecek olan taksirle yaralama suçu için TCK"nın 89. maddesinin 1. fıkrasında temel ceza miktarının ""üç aydan bir yıla kadar hapis veya adli para cezası"" olarak belirlendiği; 5271 sayılı CMK"nın 17.10.2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi ile başlığı ile birlikte yeniden düzenlenmiş olan ""Basit Yargılama Usulü"" başlıklı 251. maddesinin 1. fıkrasında yer alan; ""Asliye ceza mahkemesince, iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verilebilir."" şeklindeki düzenlemeye, 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1-d bendinde yer alan ""01/01/2020 tarihi itibarıyla kovuşturma evresine geçilmiş, hükme bağlanmış veya kesinleşmiş dosyalarda seri muhakeme usulü ile basit yargılama usulü uygulanmaz."" şeklindeki düzenleme ile sınırlama getirilmiş ise de; Anayasa Mahkemesinin 19.08.2020 tarihli 31218 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 25.06.2020 tarihli ve 2020/16 esas 2020/33 karar sayılı ve 16.03.2021 tarihli 31425 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 14.01.2021 tarihli ve 2020/81 esas 2021/4 karar sayılı iptal kararları ile ""...kovuşturma evresine geçilmiş..., ...hükme bağlanmış..."" ibarelerinin, aynı bentte yer alan ""...basit yargılama usulü..."" yönünden Anayasaya aykırı bulunarak iptaline karar verilmesi sebebiyle;
Kovuşturma evresine geçilmiş veya hükme bağlanmış olan ve basit yargılama usulü uygulanabilecek dosyalar yönünden 7188 sayılı Kanunun 5. maddesinin 1-d bendinde yer alan kesinleşmiş hükümler haricindeki düzenlemelerin iptal edildiği anlaşıldığından; Anayasa Mahkemesi kararlarının geriye yürümesi mümkün olmayıp, Ceza Muhakemesi Kanununda yapılan değişikliklerin ise derhal uygulanması gerekmekle birlikte, basit yargılama usulü uygulanan olaylarda CMK"nın 251. maddesinin 3. fıkrasına göre; ""mahkûmiyet kararı verildiği takdirde sonuç ceza dörtte bir oranında indirilir."" şeklindeki düzenleme karşısında, Anayasa Mahkemesinin anılan iptal kararlarının neticeleri itibariyle maddi ceza hukukuna ilişkin olduğunun ve CMK"nın 251. maddesinin 3. fıkrasında yer alan düzenlemenin sanık lehine sonuç doğurabilecek nitelikte olduğunun anlaşılması karşısında, TCK"nın 7. maddesi ile CMK"nın 251. maddesi hükümleri gözetilmek suretiyle, sanık lehine olan uygulamanın belirlenerek yerine getirilmesi ve gereği için dosyanın, ""Basit Yargılama Usulü"" yönünden yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması;
Bozmayı gerektirmiş olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı sair yönler incelenmeksizin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA; 21.09.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.