Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/2150 Esas 2019/2250 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2150
Karar No: 2019/2250

Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/2150 Esas 2019/2250 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında 2009 yılında parada sahtecilik suçundan verilen hüküm açıklanmamasına karar verilmiş fakat daha sonra bu karar kaldırılmıştır. Mahkeme, 5237 sayılı TCK'nun 197/2. maddesi uyarınca sanığın mahkumiyetine hükmetmiştir. Ancak, sanığın eyleminin hapis cezasının üst sınırına göre Ağır Ceza Mahkemesi'ne ait olduğuna karar verilerek, görevsizlik kararı verilmesi gerektiği fakat yargılamaya devamla hüküm kurulması nedeniyle kararın yasaya aykırı olduğuna hükmedilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri 5237 sayılı TCK'nun 197/2. maddesi ve 5235 sayılı Yasa'nın 12. maddesidir.

8. Ceza Dairesi 2018/2150 E. , 2019/2250 K.

"İçtihat Metni"

Parada sahtecilik suçundan sanık ... hakkında 13.11.2009 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar kaldırılarak hükmün açıklanmasına ve 5237 sayılı TCK.nun 197/2. madde ve fıkrası uyarınca mahkumiyetine dair; İSTANBUL ANADOLU 18. Asliye Ceza Mahkemesinin 07.04.2015 gün ve 2015/64 esas, 2015/238 karar sayılı hükmünün süresi içinde Yargıtay"ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle incelendi:

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Oluşa, iddianamedeki anlatıma ve tüm dosya kapsamına göre; sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK.nun 197/1. madde ve fıkrasında tanımlanan suçu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delilleri takdir, tartışma ve davaya bakma görevinin, anılan maddedeki hapis cezasının üst sınırına göre 5235 sayılı Yasanın 12. maddesi uyarınca Ağır Ceza Mahkemesine ait bulunduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, yargılamaya devamla yazılı biçimde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. ve 326/son maddeleri uyarınca ceza süresi bakımından kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla BOZULMASINA, 19.02.2019 günü oybirliğiyle karar verildi.