Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklılar vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklı vekilleri tarafından, borçlu hakkında Trabzon 3.İcra Müdürlüğü’nün 2007/7288 esas sayılı dosyası ile yapılan icra takibinde, 23.05.2008 tarihinde tapu sicil müdürlüğüne yazılan yazı ile borçlu adına kayıtlı taşınmazlar üzerine haciz konulduğu, borçlu vekilinin şikayeti üzerine Trabzon İcra Mahkemesinin 2008/398-392 sayılı ve 03.06.2008 tarihli kararı ile hacizlerin kaldırılmasına karar verildiği görülmüştür. Ancak, tapu kaydına icra takip dosyası numarasının 2008/1040 olarak yazılması nedeniyle icra mahkemesi kararına rağmen tapu sicil müdürlüğünce haciz şerhinin kaldırılmaması üzerine, borçlu vekilince yeniden hacizlerin kaldırılması istemiyle icra mahkemesine başvurulduğu anlaşılmıştır. Trabzon 3.İcra Müdürlüğü’nün 2008/1040 esas sayılı icra takip dosyasının taraflarının farklı olması ve bu dosyadan borçlu adına kayıtlı taşınmazlar üzerine konulmuş bir haciz bulunmaması nedeniyle icra mahkemesince şikayetin kabulüne karar verilmesi doğrudur. Bu nedenle sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Hukuk Genel Kurulunun 3.6.1998 tarih ve 1998/12-444 E 1998/401 K sayılı ilamında da vurgulandığı üzere şikayete konu işlemin münhasıran icra müdürlüğünün hatasından kaynaklanması halinde karşı tarafın avukatlık ücreti ve yargılama gideri ile sorumlu tutulması mümkün değildir. Somut olayda şikayet icra müdürünün haciz yazısına yanlış dosya numarası yazması nedeniyle, icra mahkemesi kararına rağmen haciz şerhinin kaldırılmamasından kaynaklandığından, icra müdürünün işleminde ve bunun şikayet edilmesinde alacaklıların bir kusuru yoktur.
O halde mahkemece yargılama giderlerinin borçlu üzerinde bırakılması ve alacaklıların avukatlık ücreti ile sorumlu tutulmaması gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ  : Alacaklılar vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 21.12.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.