Danıştay 4. Daire 2016/14182 Esas 2021/2432 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/14182
Karar No : 2021/2432

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : ... Otomotiv ve Motorlu Araçlar Ticaret Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. ...
KARŞI TARAF (DAVALI) : ... Vergi Dairesi Başkanlığı
(...Vergi Dairesi Müdürlüğü)

VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, 2012/1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 12 dönemleri için re'sen tarh edilen katma değer vergileri ile tekerrür hükümleri uygulanarak kesilen vergi ziyaı cezalarının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; dava konusu tarhiyatın, Gümrük Giriş Beyannamesindeki özel tüketim vergisi matrahı ile vergi dairesine bildirilen beyannamelerde yer alan özel tüketim vergisi matrahı arasındaki farktan kaynaklanan kısmı bakımından; gümrük giriş beyannamesinde ithal edilen araçların katma değer vergisi matrahının beyannamede düşük gösterildiği, netice itibariyle araçların alış bedelinin gerçeği yansıtmadığının ortaya konulduğu ve davacı şirketçe bu durumun aksinin iktisadi ve ticari icaplara uygun olarak ortaya konulamadığı anlaşıldığından, belirlenen matraha göre re'sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinde hukuka aykırılık görülmediği, dava konusu tarhiyatın satılan iki aracın nihai tüketiciye teslimi sırasında eksik ödenen özel tüketim vergisinden davacının müteselsil sorumlu olduğuna dair kısmı bakımından; davacı şirketin özel tüketim vergisinin ödenmemesinde kusuru bulunmasa bile asıl borçlu olan kişiye rücu etme imkanı hakkına sahip olmak kaydıyla müteselsil sorumluluğu bulunduğundan, müteselsil sorumlu tutulmak suretiyle adına resen tarh edilen bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinde hukuka aykırılık bulunmadığı, davacının 2012 yılında gerçekleştirdiği ithalatlara ilişkin serbest dolaşıma giriş beyannamelerinde beyan olunan eşya kıymetleri ile bankalardan temin edilen bilgilerin eşleştirilmesi sonucu iki adet Alman şirketine 102.800-EUR ve 44.500-EUR fazla para transfer edildiğinden hareketle yapılan kısmı bakımından; davacı şirket hakkında düzenlenen inceleme raporunda yer alan tespit ve değerlendirmeler gereğince davacı şirketin sebebini iktisadi ve icaplara uygun şekilde açıklayamadığı fazla para transferinin ithali gerçekleştirilen araçlara ait ek ödemeler olduğunun kabulü ve bu tutarların serbest dolaşıma giriş beyannamelerine oransal olarak dağıtılması suretiyle hesaplanan matrah üzerinden resen tarh edilen katma değer vergisi tarhiyatının bu kısmında da hukuka aykırılık görülmediği, tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle kesilen vergi ziyaı cezası bakımından ise, uyuşmazlıkta, 2009/10-12 dönemine ilişkin gelir stopaj vergisi için kesilen ve 2010 yılında kesinleşen vergi ziyaı cezası nedeniyle tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle 2012 yılına ilişkin olarak cezanın artırıldığı anlaşıldığından tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle kesilen cezada yasaya aykırılık görülmediği sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, araçların distribütör emsal kıymet bedellerinin kıyaslama yapılması gerektiği, araç başına gümrük beyannamesinde kıymet artışı yapıldığı ve vergisinin ödendiği, bayilerin ödemesi gereken özel tüketim vergisinden sorumluluğunun bulunmadığı, mahkemece eksik inceleme yapıldığı belirtilerek kararın redde ilişkin kısmının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : ...
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde ... oranında ve ...TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına
5. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 22/04/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.