Esas No: 2016/17084
Karar No: 2021/2424
Karar Tarihi: 22.04.2021
Danıştay 4. Daire 2016/17084 Esas 2021/2424 Karar Sayılı İlamı
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/17084
Karar No : 2021/2424
TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1- ... Ev Tekstili Sanayi ve
Ticaret Limited Şirketi
2- ...Vergi Dairesi Başkanlığı
(... Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. ...
İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının temyizen incelenerek aleyhlerine olan hüküm fıkralarının taraflarca bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, ortağı olan ...'e taşınmaz alımı için kullandırılan para nedeniyle örtülü kazanç dağıtımında bulunduğundan bahisle vergi inceleme raporuna istinaden re'sen tarh edilen 2012 yılı vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi, 2012/10-12 dönemi geçici vergi üzerinden kesilen vergi ziyaı cezası ile 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353/1 ve 353/6 maddeleri uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezalarının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacı şirket ortağına kullandırılan para için şirket yetkilisince Merkez Bankası Reeskont faiz oranı uygulandığının belirtilmesine rağmen bu oranın uygulanmadığı ve hesaplanan faiz geliri için fatura düzenlenmediğinin vergi inceleme raporu ve atıf yaptığı raporlar ile sabit olduğundan dava konusu re'sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi ve geçici vergi nedeniyle hesaplanan vergi ziyaı cezasında hukuka aykırılık bulunmadığı; muhasebe standartları ve tek düzen hesap planına uyulmadığından bahisle 213 sayılı Kanun'un 353/6. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasında da hukuka aykırılık bulunmadığı; 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezası bakımından ise usulsüzlük eylemi bütün unsurlarıyla ortaya konulmadığından hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen reddine kısmen kabulüne karar verilmiştir.
TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : Davalı idare tarafından örtülü kazanç olarak değerlendirilen paranın, şirketleri tarafından büyük ortak ...'e taşınmaz alımı için verilen para olduğu, satın alınması düşünülen taşınmazın mirasçılar arasında çıkan sorunlar ve sonrasında ...'in ölümü üzerine satın alınmaktan vazgeçildiği, ancak söz konusu şirket parasına yönelik olarak bankaların ortalama mevduat faizi ortalamasından aşağı olamamak üzere faiz geliri hesaplanarak vergisinin ödendiği, vergi incelemesi sırasında ise Merkez Bankası reeskont faizinin uygulandığı ve bu oranın yüksek olduğu ileri sürülerek dava konusu işlemin ve bu işlemin iptali istemini reddeden Mahkeme kararının bozulması istenilmektedir.
TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Davalı idare tarafından, yapılan işlemlerin yasal ve yerinde olduğu belirtilerek kararın aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
DAVACININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : ...
DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
2. Temyize konu ...Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:...sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde ... oranında ve ... TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 22/04/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.