Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17594 Esas 2020/2947 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/17594
Karar No: 2020/2947
Karar Tarihi: 13.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17594 Esas 2020/2947 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, kasten yaralama suçundan sanığı mahkum etti. Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas ilamı bulunduğu için, cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verildi. Ayrıca, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasının da gerektiği belirtildi. Mahkeme kararı, infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbirinin tüm detaylarıyla TCK'nin 58. maddesi ve fıkralarında düzenlendiği belirtildi.

3. Ceza Dairesi 2019/17594 E. , 2020/2947 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Milas (Kapatılan) 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 10.04.2014 tarih ve 2013/853 Esas - 2014/340 Karar sayılı ilamına konu suçun TCK’nin 106/1-1. cümlesi uyarınca “tehdit” suçuna ilişkin olup, 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre söz konusu suçun uzlaşma kapsamına alınmış olduğu anlaşılsa da, güncel adli sicil kaydına göre tekerrüre esas başkaca ilamı bulunan sanık hakkında Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 13.12.2011 tarih ve 2011/10-214 Esas ve 2011/270 sayılı kararı gereğince tekerrüre esas alınması gereken ilam, kazanılmış hak hususu da gözetilerek infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Adli sicil kaydında tekerrüre esas ilamı olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesi uyarınca cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi ile birlikte TCK"nin 58/6-7. maddesi uyarınca cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına da karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, hükmün TCK"nin 58. maddesinin uygulandığı fıkrasının sonuna "" cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına"" ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.