MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Adana 3. Asliye Ticaret Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 08.11.2017 tarih ve 2017/501-2017/579 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkiline ait bahçede 13/05/2011 tarihinde dolu nedeniyle hasar meydana geldiğini, davalı tarafından da 17/05/2011 tarihinde yapılan ekspertiz incelemesi neticesinde hasar tespit edilmesine rağmen ödeme yapılmadığını ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, şimdilik 35.700,00 TL"nin 17/05/2011 tarihinden itibaren ticari temerrüt faizi (TCMB kısa vadeli avans faizi) ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının bahçesinde 13/05/2011 tarihinde meydana gelen dolu emaresine rastlanmakla birlikte, bahçede poliçede beyan edildiği gibi şeftali/redtop ürünü değil nektarin/redtop ürününün bulunduğu, sigortalının gerçeğe aykırı beyanda bulunması nedeniyle müvekkilinin hasarı giderme yükümlülüğünün bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozmaya uyarak yapılan yargılama sonunda iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; T.C. Ziraat Bankası Adana Girişimci Şube tarafından düzenlenen 10.04.2012 tarihli yazıda davaya konu poliçeye dayanarak ... tarafından açılacak davaya rehin hakkı sahibi olarak muvafakat edildiği, tazmini gereken zararın eksik sigorta durumuna göre belirlenmesi gerektiği, son rapordaki hesaplamaya göre riziko nedeniyle tazmini gereken zarar tutarının 35.910 TL olup davacı tarafın istemi 35.700 TL taleple bağlı kalınması gerektiği, Devlet Destekli Bitkisel Ürün Sigortası Genel Şartlarının B.7. maddesi uyarınca; hasar dosyasının tekemmül ettirilerek kesinleşmiş olan tazminatın en geç 30 gün içerisinde ödenmesi gerektiği, ekspertiz raporunun düzenlediği 17.05.2011 tarihinde zarar miktarının belirlenmiş olduğu ve sigorta şirketinin 17.06.2011 tarihinde temerrüde düştüğü, poliçeye göre hasat tarihi 21.05.2011 olduğundan temerrüt tarihi 22.05.2011 olmakla birlikte davacı taraf faizin 18.06.2011 tarihinde başlatılmasını talep ettiğinden faiz başlangıcı olarak taleple bağlı kalınacağı gerekçeleriyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıda belirtilen husus dışında sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemenin 12.11.2014 tarihli davanın kısmen kabulü ile 29.126,60 TL’nin 17.06.2011 tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan tahsiline ilişkin kararı davalı yanın temyizi üzerine, Dairemizin 30.03.2016 tarihli 2015/15212 esas ve 2016/3488 sayılı karar ilamı ile bozulmuş, mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda; davanın kabulü ile bu kez 35.910,00 TL’nin 18.06.2011 tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir. Ancak, mahkemenin davanın kısmen kabulüne ilişkin ilk kararı davacı tarafından temyiz edilmediğinden, reddolunan kısım yönünden davalı lehine kazanılmış hak oluştuğu gözetilmeksizin davanın kabulüne karar verilmiş olması doğru olmamış, kararın bozulmasını gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin sair temyiz istemlerinin reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin kabulü ile kararın BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 29/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.