MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Suça sürüklenen çocuk hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükme karşı temyiz isteminin incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, suça sürüklenen çocuk hakkında kasten yaralama suçundan dolayı tayin edilen adli para cezası ilişkin hükmün, cezalarının türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince temyiz itirazlarının, tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
2-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme karşı temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Suça sürüklenen çocuğun eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/2-b maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturacağının anlaşılması karşısında, yazılı şekilde aynı Yasa"nın 141/1. maddesiyle hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca suça sürüklenen çocuğun ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkının korunmasına 06.02.2019 tarihinde oyçokluğu ile karar verildi.
Karşı Oy :
Mağdurun otobüs muavini olduğu sanığın olay tarihinde alkollu vaziyette araç içersinde oturmakta olduğu, aracın otobüsün yolun kapatması nedeniyle tartıştıkları bu sırada sanığın elindeki şişe ile mağdurun kafasına vurduğu. Mağdurun aldığı darbe ile yere düşüp kendini savunamayacak duruma geldiği esnada polisi aramak için cep telefonunu aldığı esnada sanığın elindeki telefonu çekip aldığı, daha sonra olay yerinden uzaklaşan sanığın bu telefonu kullanmaya başladığı sabittir.
Yargıtay C.G.K 23.10.2018 tarih 2017/90 Esas 2018/462 Karar sayılı dosyasında "... Mağduru basit tıbbi müdahale ile giderilecek şekilde darp edip 2 saat boyunca cinsel istismarda bulunan sanığın giderken mağdura ait 35 TL"yi de bir şey söylemeden alıp gitmesinde kendini savunamayacak hale getirmeden sonra eşyanın alınması ve yağma... " olarak nitelendirilmiştir.
Yine Yargıtay C.G.K 2016/ 1446 Esas 2018/153 Karar sayılı ilamda kardeşleri ile kavga eden mağdurdan dövüp intikam almak için mağduru araca döverek bindiren ve araçtada döven sanıklardan fırsat bulan mağdurun cep telefonu ile polisi arayarak yardım istemesi üzerine elindeki
telefonu çekip almada, alırken şiddet uygulaması bile başlangıçtaki darp nedeniyle yağma olarak kabul edilmiştir.
Yine: Yargıtay C.G.K 2017/57 Esas 2017/542 Karar sayılı ilamda mağdurun bekçisi olarak görev yaptığı yerin yakınlarında fuhuş için kadın tedariki yapan sanığı engelemesi üzerine intikam almak için fabrikaya gelen sanığın müştekiyi elindeki sopa ile darp ettiği, işi bitip giderken darp sırasında mağdurun yere düşürdüğü silahı da alıp gitmesi eyleminin yağma suçunu oluşturacağına karar vermiştir.
Sanığın mağduru darp edip veya tehdit edip eşyasını almasının yağma suçunu oluşturacağı konusunda tereddüt yoktur. Bu husus TCK 148/1. maddesinin zorunlu sonucudur.
148/3. madde ise mağdurun kendini savunamayacak hale getirilmesinden sonra eşyasının alınması da yağma suçunu oluşturduğu düzenleme karşısında açıktır.
CGK uygulamalarında başlangıçta yağma kastıyla başlanılmasa bile mağdurun darp edilmesinden sonra kendini savunamayacak hale gelmesi üzerine eşyanın alınıp gidilmesi yağma olarak kabul edilmiştir.
Olayımızda da başlangıçta sanık yağma kastıyla hareket etmese bile mağdurum kafasına şişe ile vurup sersemletip yere düşürmesinden sonra mağdurun eline aldığı cep telefonunu alıp gitmesinde, kendini savunamayacak hale getirdiği mağdura karşı hırsızlık ve dolayısıyla yağma suçunu oluşturacağı açıktır. Eylemin TCK 148/3. kapsamında değerlendirilmesi ve silahlı yağma olarak bozulmasına karar verilmeliydi.
Bu nedenle hırsızlık nedeniyle bozma kararı veren çoğunluk görüşüne katılmıyoruz.