Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/2000 Esas 2020/3249 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/2000
Karar No: 2020/3249

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/2000 Esas 2020/3249 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı ve davalı arasındaki boşanma davasında verilen karar, davalı-davacı kadın tarafından temyiz edildi. Bölge adliye mahkemesi hukuk dairesi, davalı-davacı kadının bazı temyiz itirazlarını yersiz buldu ancak maddi ve manevi tazminat miktarının az olduğunu belirtti. Bu nedenle Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi göz önünde bulundurularak daha uygun miktarda maddi ve manevi tazminat takdir edilmesi gerektiği belirtildi. Kararın temyiz edilen kısmının bozulmasına, diğer kısımlarının ise onanmasına oybirliğiyle karar verildi.
Kanun Maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi: Hukuk düzeninin amaçlarına uygun olarak, haklar korunarak, borçlar yerine getirilerek, adalet gerçekleştirilerek hakkaniyete uygun sonuçlar elde edilir.
- Türk Borçlar Kanunu'nun 50. maddesi: Zarar gören, zararının meydana gelmesine sebep olanın kusuruna dayanarak maddi tazminat isteyebilir.
- Türk Borçlar Kanunu'nun 51. maddesi: Maddi zararın yanı sıra, bedensel veya manevi zarara uğrayan kimse, kusurun ağırlığı ve zararın derecesine göre, hakkaniyete uygun olarak manevi tazminat ist

2. Hukuk Dairesi 2020/2000 E. , 2020/3249 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-davacı kadın tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı-davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 23.06.2020 (Salı)