Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5957 Esas 2022/3207 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : CMK’nın 223/7. maddesi uyarınca davanın reddi

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanık hakkında açılan kamu davasının reddine ilişkin hüküm katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
İstanbul ili, Fatih ilçesi, Balat Mahallesi, 1910 ada, 71 parselde yer alan, Kültür ve Tabiat Varlıkları Yüksek Kurulunun 16/09/1987 tarih ve 3618 sayılı kararıyla korunması gerekli kültür varlığı olarak tescil edilen, İstanbul I numaralı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulunun 12/07/1995 tarih ve 6848 sayılı kararı ile belirlenen kentsel tarihi sit alanı içinde kalan taşınmazda izin almaksızın sanık tarafından 2. normal kat ve çekme kat yapıldığı, bu durumun 28/12/2012 tarihli yapı tatil zaptı ve 16/04/2013 tarihli kurul uzmanları tarafından yerinde yapılan inceleme ile tespit edilmesi üzerine, İstanbul IV Numaralı Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kurulunun 17/04/2013 tarih ve 1493 sayılı kararı ile sorumlular hakkında suç duyurusunda bulunulmasına karar verildiği, her ne kadar sanık hakkında soruşturmaya başlanmış ve 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan dava açılmış ise de; 28/12/2012 tarihli yapı tatil zaptı nedeniyle sanık hakkında, 28/08/2013 tarihli iddianame ile imar kirliliğine neden olmak suçundan daha önce bir davanın daha açıldığı, İstanbul 50. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/12/2013 tarih ve 2013/389 Esas, 2013/819 Karar sayılı kararı ile sanığın imar kirlilğine neden olmak suçundan TCK’nın 184/1. md uyarınca mahkumiyetine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği ve bu kararın 28/01/2014 tarihinde kesinleştiği, her iki davanın da 28/12/2012 tarihli yapı tatil zaptına dayandığı ve konularının kaçak 2. normal kat ve çekme kat olduğu, ancak incelemeye konu dosyada mahallinde icra edilen keşif sonrası inşaat mühendisi bilirkişi tarafından düzenlenen rapora göre, 28/12/2012 tarihli yapı tatil zaptında belirtilen ve kaçak olarak yapıldığı tespit edilen 2. normal katın üzerinde yer alan 5 metre geriden başlayan çekme katın, keşifte yapılan gözlemde, büyütülerek 3. normal kat haline getirildiği ve yapılan döner merdiven ile bir üst kata çıkıldığı ve 3. katın üzerinde terasa çıkış bölümü ve açık teras oluşturulduğu, 2. ve 3. katlarda döşeme ve duvar kaplaması, boya işleri vb. inşaat imalatlarının devam ettiği, bina pencerelerinin takıldığı, ön cephenin kaplandığı ve diğer duvarların sıvandığının tespit edildiği, sanığın kentsel tarihi sit alanı içerisinde yer alan tescilli yapıda gerçekleştirdiği inşai müdahalelerin ileri aşamaya geçmiş olduğu ve bu durumun rapor ekinde mevcut fotoğraflarda açıkça görüldüğü, başka bir deyişle, 28/12/2012 tarihli yapı tatil zaptından sonra, sanık tarafından inşai müdahaleye devam edildiği, ancak, sözü edilen hususların 04/06/2014 tarihli iddianame ile yargılama konusu yapılmadığı anlaşılmakla,
İnşaat mühendisi bilirkişi tarafından düzenlenen 29/06/2015 tarihli raporda belirtilen eylemler nedeniyle sanık hakkında Cumhuriyet savcılığına suç duyurusunda bulunulması, dava açılması halinde inceleme konusu dosya ile birleştirilmesine karar verilmesi, davanın reddine dayanak teşkil eden İstanbul 50. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/389 Esas 2013/819 Karar sayılı dosyası ile suça konu taşınmaza ilişkin olarak mevcut tüm bilgi, belge ve fotoğraflar ve ayrıca taşınmazın tapu kaydı getirtilip, inşaat mühendislerinden oluşan bir heyet refakate alınmak suretiyle olay yerinde yeniden keşif yapılması, kullanılan malzemelerin cinsi, yıpranma durumu, renk solmaları, karbonlaşma ve paslanma gibi teknik verilerin yanı sıra, getirtilen dosyalar ile inceleme konusu dosya kapsamında mevcut tüm bilgi, belge ve fotoğraflar birlikte değerlendirilerek, 28/08/2013 tarihli iddianame ile sanık hakkında dava açılıp hukuki kesinti gerçekleştikten sonra izinsiz müdahaleye devam edilip edilmediğinin, edilmiş ise, müdahalenin ya da müdahalelerin yapım zamanının tereddütsüz ve kesin biçimde belirlenmesi gerektiği gözetilmeksizin eksik araştırma ve hatalı değerlendirme ile davanın reddine dair hüküm tesisi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 21/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.