Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/4126 Esas 2022/3189 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62, 50/4-1a, 52/4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve ölen vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Ölen vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
CMK'nın 237/1. maddesinde, mağdur, suçtan zarar gören gerçek ve tüzel kişiler ile malen sorumlu olanların, ilk derece mahkemesindeki kovuşturma evresinin her aşamasında hüküm verilinceye kadar şikayetçi olduklarını bildirerek kamu davasına katılabilecekleri belirtilmiş olup, aynı Kanunun 237/2. maddesinin, “Kanun yolu muhakemesinde davaya katılma isteğinde bulunulamaz. Ancak, ilk derece mahkemesinde ileri sürülüp reddolunan veya karara bağlanmayan katılma istekleri, kanun yolu başvurusunda açıkça belirtilmişse incelenip karara bağlanır.” hükmü de nazara alındığında, ölenin anne ve babasının soruşturma ve kovuşturma aşamalarındaki ifadelerinde sanıktan şikayetçi olmadıklarını belirtmeleri karşısında; ölen 18 yaşından küçük ise de, mahkemece ölmüş kişi adına vekil görevlendirilemeyeceği, sehven müteveffa adına vekil görevlendirilmiş ise de, bu vekilin hükmü temyiz etme hakkı bulunmadığından, müteveffa vekilinin yapmış olduğu temyiz talebinin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi yollamasıyla halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince REDDİNE karar verilmesi,
2-Sanık müdafinin temyiz talebinin incelenmesine gelince;
Olay günü saat 17.00 sıralarında yerleşim yerinde, sanık idaresindeki minibüs ile iki yönlü köy yolunda seyir halinde iken köy meydanında bulunan dört yönlü kavşağa geldiğinde dar kavisle sola dönüşe geçtiği esnada minibüsün seyir yönüne göre yolun sol tarafından olan ve minibüsle aynı istikamete doğru koşan 2009 doğumlu yaya Egehan'a çarpması sonucu aracın altına girerek sürüklenen çocuğun öldüğü olayda; manevra kurallarına aykırılık nedeniyle eşdeğer kusurlu olarak ölüme sebebiyet veren sanık hakkında, kusur durumu, meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak, iki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş biçimi, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu, maddede öngörülen cezanın üst sınırı nazara alınmak suretiyle, adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun şekilde asgari hadden bir miktar uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerektiğinin gözetilmemesi ve TCK'nın 85/1. maddesi gereğince belirlenen temel cezanın aynı Kanunun 62. maddesi gereği indirilmesinden sonra tam gün sayısının 605 gün yerine 600 gün olarak hesaplanması sebebiyle, sonuç para cezasının 12.100,00 TL yerine 12.000,00 TL olarak eksik ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz olmaması nedeniyle bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddi ile hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 21.04.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.