Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/5724 Esas 2019/1484 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/5724
Karar No: 2019/1484
Karar Tarihi: 14.02.2019

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/5724 Esas 2019/1484 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, yaya geçidinden karşıya geçmek isterken davalı sürücünün tam kusurlu olarak çarpması sonucu ağır yaralandı. Davacı toplam 250 TL maddi tazminat ve 90.000 TL manevi tazminat talep etti. Davalı şirketi cevap vermezken, diğer davalı ise zamanaşımı, yaya geçidinin varlığı ve davacının asli kusuru gibi sebeplerle davanın reddini savundu. Mahkeme, maddi tazminat davasının konusunun kalmadığına ve manevi tazminat davasının kısmen kabul edilerek davalıdan 15.000 TL manevi tazminatın yasal faiziyle birlikte alınıp davacıya verilmesine karar verdi. Davalı temyiz ettiği kararın usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle reddedildi.
Kanun Maddeleri: 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu\"nun 56. maddesi (eski BK 47) - Manevi Tazminatın takdirinde özel hallerin dikkate alınması.

17. Hukuk Dairesi 2016/5724 E. , 2019/1484 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkilinin yaya geçidinden karşıdan karşıya geçmek isterken bu sırada davalı sürücü ...’in tam kusurla müvekkiline çarparak ağır yaralanmasına neden olduğunu bildirerek şimdilik toplam 250,00 TL maddi tazminatın ve 90.000,00 TL manevi tazminatın tahsilini talep etmiştir.
Davalı ... şirketi davaya cevap vermemiş, diğer davalı vekili, dava konusu olayın zamanaşımına uğradığını, kazanın olduğu yerde yaya geçidinin bulunup bulunmadığının kesin olarak tespit edilemediğini, bilirkişi raporuna göre asli kusurlu tarafın davacı olduğunu, zira davacının yaya geçidi bulunmayan noktadan yola aniden koşarak çıkmak suretiyle karşıdan karşıya geçmeye çalışmakla hem kendini hem de müvekkilini büyük bir tehlikeye attığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; davacı tarafından davalılar aleyhine açılan maddi tazminat davasının konusu kalmadığından karar verilmesine yer olmadığına, manevi tazminat davasının kısmen kabulü ile 15.000,00 TL manevi tazminatın 26/12/2008 tarihinden itibaren yürütülecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde ve özellikle ceza yargılaması sırasında alınan ve kesinleşen bilirkişi raporundaki kusur dağılımının oluşa uygun olması sebebiyle benimsenmesinde, ayrıca manevi tazminatın takdirinde 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 56. maddesindeki (eski BK 47) özel haller dikkate alınarak hak ve nasafet kuralları çerçevesinde karar verilmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalı ... vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 767,65 TL kalan onama harcının temyiz eden davalı ..."den alınmasına 14/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.