Nitelikli yağma - Kasten basit yaralama - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2014/15158 Esas 2018/1334 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli yağma, Kasten basit yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

I-) Sanıklar ... ve ... hakkında katılan ... ...a yönelik kasten basit yaralama suçuna yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;

Doğrudan tayin edilen adli para cezasının miktarı itibariyle hüküm tarihinde yürürlükte bulunan ve 14.04.2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a 6217 sayılı Yasa ile eklenen geçici 2.maddesi uyarınca kesin nitelikte olup, temyizi olanaklı bulunmadığından, sanıklar ... ve ... savunmanlarının temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nın 317.maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,

II-) Sanıklar ... ve ... hakkında nitelikli yağma suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz incelemesinde;

Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının TCK’nın 53.maddesinin uygulanması yönünden infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülüp;

Mağdur ...’ın, Gümüşhacıköy Asliye Ceza Mahkemesinde 07/06/2013 günlü duruşmada alınan beyanında; suça konu telefonunun iade edildiğini belirtmesine karşın, iadenin ne zaman yapıldığı yönünde bir açıklamaya yer vermediği dikkate alınarak bu husus resen araştırılıp sonucuna göre 5237 sayılı TCK’nın 168/3.madde ve fıkrasının 1. ve/veya 2. cümlesinin uygulama koşullarının
belirlenerek takdiri gerektiğinin gözetilmemesi; kabule göre ise, “etkin pişmanlığın kovuşturma aşamasında gerçekleştirildiği” kabul edildiği halde, 5237 sayılı TCK"nın 168/3. madde ve fıkrasının 2.cümlesi gereğince, cezadan 1/3"e kadar indirim yapılması gerekirken,1/2 oranında indirim yapılarak eksik cezaya hükmedilmesi kanuna aykırı ise de, karşı temyiz olmadığından; anılan hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.

Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

TC.Anayasa’sının 90.maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanıklar için baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunmanın ücretlerinin sanıklardan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıklardan alınmasına hükmedilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasının yargılama giderleri ile ilgili kısmından sanıklar için atanan zorunlu savunman ücretlerinin çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,13.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.