Esas No: 2022/268
Karar No: 2022/3275
Karar Tarihi: 25.04.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/268 Esas 2022/3275 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, nitelikli yağma suçundan tutuklanarak yargılanmış ve beraat etmiştir. Davacı, tutuklu kaldığı süreye karşılık 15.000 TL maddi ve 20.000 TL manevi tazminat istemiştir. Yerel mahkeme, davacı lehine daha düşük tazminat miktarlarına hükmetmiştir. Yapılan temyiz incelemesi sonucunda, davacı lehine daha yüksek tazminat miktarlarına hükmedilmesi gerektiği belirlenmiştir. Ancak Muş 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından daha önce davacı lehine verilen tazminat miktarları nedeniyle bu hükümlerin yalnızca davalı vekili tarafından temyiz edilmiş hükümler olduğu ve davacının kazanılmış hakka sahip olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle, daha önceki hükümler göz önünde bulundurularak davacı lehine ikinci bir tazminat kararı verilmemesi gerektiği belirtilmiştir. Davalının kanuni temyiz itirazı kabul edilerek hüküm düzeltilmiştir. Kararda, davacı tarafından açılan tazminat davasının dayanağı olan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesi ve tazminat miktarları ile ilgili Muş 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümler ile sair itirazların reddine karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise, davacının tazminat istemi ile ilgili olarak 5271 sayılı CMK'nın 142
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabülü ile 2.989,14 TL maddi, 6.000,00 TL manevi tazminatın davalı hazineden alınarak davacıya verilmesine
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan Bitlis Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/373 Esas – 2015/119 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının nitelikli yağma suçundan 10.07.2014 - 21.10.2014 tarihleri arasında 104 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 21.04.2015 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 15.000,00 TL maddi, 20.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 2.783,06 TL maddi, 5.150,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine dairemizce yapılan incelemede, davacı ile ilgili tutuklama müzekkeresinin infaz edilip edilmediği, infaz edilmiş olması halinde, infaz tarihleri ile infazı yapılan tutuklama müzekkeresi suç bilgisinin ilgili ceza infaz kurumundan sorulması suretiyle infaz edilen sürenin tereddüde mahal vermeyecek şekilde belirlenmemesi, davacının tutuklu kaldığı sürelerin diğer bir hükümlülüğünden mahsup edilip edilmediği hususu açıklığa kavuşturulmadan, yazılı şekilde karar verilmesi, aynı konu ve nedene dayalı olarak açılmış başka bir dava olup olmadığının ilgili birimlerden sorulup, Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) üzerinden de araştırılarak tespit edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, gerekçeleri ile hükmün bozulması üzerine yerel mahkemece duruşma açılıp, 2.989,14 TL maddi, 6.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmiş olup,
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Muş 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 19.06.2015 gün, 2015/337 - 2015/400 sayılı ilamı ile davacı lehine 2.783,06 TL maddi, 5.150,00 TL manevi tazminata hükmedilip, bu hükmün yalnızca davalı vekili tarafından temyiz edilmiş olduğunun anlaşılması karşısında, bu hükümle verilen maddi ve manevi tazminat miktarlarının davalı lehine kazanılmış hak teşkil edeceği gözetilmeden, bu miktarın üzerinde kalacak şekilde maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün birinci fıkrasının tamamen çıkarılarak, yerine, “Mahkememizin 19.06.2015 gün, 2015/337 - 2015/400 sayılı ilamı ile davacı lehine 2.783,06 TL maddi tazminata hükmedilmiş olması ve bu hükmün yalnızca davalı vekili tarafından temyiz edilmiş olduğundan bu hükümle verilen miktarın davalı lehine usuli kazanılmış hak teşkil edeceği gözetilerek, davacının davasının kısmen kabulü ile 2.783,06 TL maddi tazminatın tutuklama tarihi olan 10.07.2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin maddi tazminat talebinin REDDİNE,” ibaresinin yazılması ve hükmün ikinci fıkrasının tamamen çıkarılarak, yerine, “Mahkememizin 19.06.2015 gün, 2015/337 - 2015/400 sayılı ilamı ile davacı lehine 5.150,00 TL manevi tazminata hükmedilmiş olması ve bu hükmün yalnızca davalı vekili tarafından temyiz edilmiş olduğundan bu hükümle verilen miktarın davalı lehine usuli kazanılmış hak teşkil edeceği gözetilerek, davacının davasının kısmen kabulü ile 5.150,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihi olan 10.07.2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin manevi tazminat talebinin REDDİNE,” ibaresinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.04.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
