Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/12321 Esas 2019/7296 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/12321
Karar No: 2019/7296
Karar Tarihi: 04.04.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/12321 Esas 2019/7296 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2018/12321 Esas ve 2019/7296 Karar sayılı mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. Sanıklar, çeşitli müştekilere karşı bıçakla yaralamaya teşebbüs suçunu işlemişlerdir. Ancak mahkeme, zincirleme suça ilişkin hükümlerin düzenlendiği TCK'nin 43. maddesi gereğince sanıkların her bir müştekiye yönelik ayrı ayrı cezalandırılmalarının talep edilmediği ve mahkumiyetlerine hükmedilirken hangi müştekiye yönelik eylemlerinden dolayı hüküm kurulduğunun gerekçeli karardan anlaşılamadığı gerekçesiyle bozulmuştur. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, sanıkların hak yoksunlukları yönünden hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. TCK'nin 86/2, 86/3-e, 35. ve 43. maddeleri mahkeme kararı içerisinde yer almaktadır.

3. Ceza Dairesi 2018/12321 E. , 2019/7296 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanıklar hakkında müştekiler ... ve ..."a karşı bıçakla yaralamaya teşebbüs suçunu işledikleri gerekçesiyle iddianame düzenlendiği ancak sanıklar hakkında her bir müştekiye yönelik ayrı ayrı TCK"nin 86/2, 86/3-e, 35. maddeleri gereğince cezalandırılmalarının talep edilmesi gerekirken, zincirleme suça ilişkin hükümlerin düzenlendiği TCK"nin 43. maddesinin de sevk maddeleri arasında belirtilmek suretiyle her bir sanık için anılan maddelerin bir kez uygulanması talep edilmekle kamu davasının açıldığı, yine mahkemenin de ""sanıkların üzerlerine atılı fiili kesin olarak belirli kişilere karşı işlediklerinin tespit edilememesi nedeni ile bu durum sanıklar lehine yorumlanmış, sanıkların tek bir kişiye karşı basit yaralama suçunu işledikleri kabul edilerek zincirleme suç hükümleri uyarınca verilen cezadan arttırım yapılmadığı"" gerekçesiyle sanıklar hakkında bir kez mahkumiyetlerine hükmedilmiş ise de, hangi müştekiye yönelik eylemleri dolayısıyla sanıklar hakkında mahkumiyet hükmü kurulduğunun gerekçeli karardan anlaşılamadığı, TCK"nin 43. maddesinde düzenlenen zincirleme suç hükümlerinin kasten yaralama suçları bakımından uygulanamayacağına ilişkin TCK"nin 43/3. maddesi hükmünün de dikkate alınarak, sanıkların her bir müştekiye karşı eylemlerinden açılan kamu davası hakkında, CD çözümleme tutanağı, tanık ve müşteki beyanlarından oluşan deliller tek tek değerlendirilerek, beyanlar arasındaki çelişkiler de giderildikten sonra bir karar verilmesi gerekirken, yasal ve yerinde olmayan gerekçeyle yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kabule göre;
2) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 04.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.