Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/417 Esas 2022/3300 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın reddi

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Gerekçeli karar başlığında "koruma tedbirleri nedeniyle tazminat" yerine "Kanun dışı yakalanan veya tutuklanan kişilere tazminat verilmesi" olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışı olarak kabul edilmiştir.
Tazminat talebinin dayanağı olan Erciş Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/23 Esas - 2015/194 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma suçundan yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 09/09/2015 tarihinde kesinleştiği, suç tarihi itibariyle davanın yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanununa tabi olduğu anlaşılmakla;
Davacının 3.000,00 TL maddi, 50.000,00 TL manevi tazminatın haksız işlem tarihinden işletilecek yasal faiz talebine ilişkin söz konusu davada; davacı hakkında 28.01.2014 tarihinde hakkında yakalama emri düzenlendiği, ancak davacının bütün araştırmalara rağmen kendilerine ulaşamadığı bu nedenle bir sonraki duruşmada hazır olmaları koşuluyla CMK'nın 246. maddesi uyarınca tutuklanmama güvencesi verildiği, 04.12.2014 tarihli duruşmada davacı kendisi gelerek savunmasının alınmasının ardından aynı gün verilen güvence nedeni ile serbest bırakıldığı, söz konusu güvencenin 04.12.2014 tarihli celse ile sınırılı olduğu dikkate alınarak davacı sanığın yakalama emrinin devamına dair karar verildiği, davacının verilen bu ara karara itirazı ile 15.12.2014 tarihinde yakalama emrinin kaldırıldığı, davacının tazminata esas dosyasında gözaltında ya da tutuklulukta geçirmiş olduğu süresinin olmadığı, yakalama kararının infaza dönüşmediği, davacının CMK’nın 141. maddesi gereğince koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebinde bulunmuş ise de; davacının, sanık olarak yargılandığı dosyasında yakalama emri düzenlendiği, yakalama kararının ihmal olmaması nedeni ile tutuklanmama güvencesi verilerek davacının savunmasının alındığı, her ne kadar savunması alındıktan sonra yakalama kararının devamına karar verilmişse de bu kararın fiilen infaz görmediği hususları bir arada değerlendirildiğinde davacının CMK’nın 141. maddesinde düzenlenen koruma tedbirleri nedeniyle talep ettiği tazminat talebinin reddine hükmedildiği anlaşılmakla; mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak, ONANMASINA, 25.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.