MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İstihkak

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş olup hükmün davacı üçüncü kişi vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.
K A R A R
Davacı üçüncü kişi vekili, borçlunun müvekkili üçüncü kişiye ait işyerinin bir kısmını kiralayarak bir süre faaliyette bulunduğunu, ancak şu anda ayrı bir adreste faaliyetini sürdürdüğünü, işletme devrinin sözkonusu olmadığını belirterek, davanın kabulüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı alacaklı vekili, müvekkilinin borçlu nezdinde haciz adresinde çalıştığını, dolayısıyla borçlu ile davacının adresinin aynı olduğunu, borçlu ile davacı arasında organik bağ bulunduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, borçlunun işletmesini üçüncü kişiye devrettiği, devir nedeniyle devralan üçüncü kişinin sorumlu olacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı üçüncü kişi tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 31.03.2014 tarihli ve 2014/15510 Esas, 2016/5879 Karar sayılı ilamı ile davacının sunduğu faturaların defterlerinde kayıtlı olup olmadığı, faturalarla mahcuzların uyumlu olup olmadığı konusunda konusunda uzman bilirkişi heyetinden rapor aldırılması ve aynı zamanda borçlunun vergi kayıtları ile defter kayıtları üzerinde de inceleme yapılması için hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda davacının defterlerinin usulüne uygun tutulmadığından lehine delil olma özelliği bulunmadığı, borçlu ile üçüncü kişinin alacaklılardan mal kaçırmak amaçlı devir işlemi yaptığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı üçüncü kişi tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, üçüncü kişinin İİK"nin 96. vd. maddelerine dayalı istihkak iddiasına ilişkindir.
1. Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan kararda yazılı gerekçelere göre davacı üçüncü kişi vekilinin aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2. İstihkak davalarında davanın esasına yönelik karar verildiği hallerde karar tarihi itibarı ile yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca hacizli malların değeri ile alacak miktarından hangisi az ise onun üzerinden hesaplanacak nispi vekâlet ücretine hükmedilmesi gerekir. Somut olayda alacak miktarı hacizli malların değerinden daha az olduğuna göre avukatlık ücretinin 10.171,74 TL alacak miktarı üzerinden hesap edilmesi gerekirken, Mahkemece mahcuz değeri üzerinden nispi vekalet ücretine hükmedilmesi doğru görülmemiştir. Ne var ki belirtilen bu yanlışlığın giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden, 6100 sayılı HMK’nin Geçici 3. maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK’un 438/7. maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı üçüncü kişi vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle vekalet ücretine ilişkin davacı üçüncü kişinin temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının 4 numaralı maddesindeki "1.980 TL vekalet ücretinin" ibaresinin çıkartılarak, yerine "1.220,61 TL vekalet ücretinin" ibaresi yazılmak suretiyle düzeltilmesine, hükmün düzeltilen bu şekli ile ONANMASINA, taraflarca İİK"nin 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 16/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.