Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/92 Esas 2022/3245 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının davasının kısmen kabulüyle 2000 TL maddi; 3000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının maddi tazminat talebinin kabulüne; manevi tazminat talebinin ise kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Gerekçeli karar başlığında, ''Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat'' olan dava türünün, "suç" ve "Yakalama veya Tutuklama Sonrası KYO veya Beraat Kararı Verilmesi Halinde Tazminat", 06.05.2015 olan dava tarihinin ise; "suç" olarak yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir.
Tazminat davasının dayanağı olan Hatay 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/417 Esas, 2015/47 Karar sayılı dava dosyasının incelenmesinde; davacının nitelikli yağma suçundan 10.12.2014 – 20.02.2015 tarihleri arasında 72 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 02.03.2015 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının CMK’nın 142/1. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemede açıldığı, kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar davacının elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nasafet ilkelerine uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, davacı lehine belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda az manevi tazminata hükmolunması, temyiz eden sıfatına göre,
Maddi tazminatın ise; davacının tutuklu kaldığı döneme ilişkin net asgari ücret üzerinden hesaplanan "2.225,42" TL yerine, hatalı bilirkişi raporuna dayanılarak bu miktarın altında kalacak şekilde "2.000" TL olarak tayin edilmesi suretiyle, davacı lehine eksik maddi tazminata hükmolunması, taleple bağlılık ilkesi gereği bozma nedeni yapılmamıştır.
Davacının 2.000 TL maddi, 8.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece davacının maddi tazminat talebinin kabulüne; manevi tazminat talebinin ise kısmen kabulüyle; 2.000 TL maddi, 3.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedildiği anlaşılmakla, mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin verilen kararın usul ve Yasaya aykırı olduğuna ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak; ONANMASINA, 25.04.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.