Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/11568 Esas 2019/7294 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/11568
Karar No: 2019/7294
Karar Tarihi: 04.04.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/11568 Esas 2019/7294 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği karar temyiz edilmiş ve yapılan incelemeler sonucunda kararın bozulmasına karar verilmiştir. Kararda belirtilen sebepler şu şekildedir:
1) Sanığın tehdit ve kasten yaralama suçları işlediği ancak uzlaştırma işlemi yapılmadan yargılama sonucuna varıldığı ve uzlaştırma işleminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde de yargılamanın devam edeceği unutulmuştur.
2) Sanık hakkında temel ceza belirlenirken uygulanacak olan TCK'nin 86/2 maddesi hükümlerinde belirtilmemiştir.
3) Anayasa Mahkemesinin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibareleri iptal etmesi nedeniyle, sanığın hak yoksunlukları yönünden hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir.
Kararda bahsi geçen kanun maddeleri şunlardır:
- 5271 sayılı CMK'nin 253/3. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nin 106/1-1. ve 86/2. maddeleri
- 6763 sayılı Kanun'un tehdit suçunu uzlaştırma kapsamına alması
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2018/11568 E. , 2019/7294 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) 5271 sayılı CMK"nin 253/3. maddesinin 2. cümlesine göre; “Uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte işlenmiş olması halinde uzlaşma hükümleri uygulanmaz” hükmü dikkate alındığında, suç tarihinde 5237 sayılı TCK’nin 106/1-1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında olmadığı, bu suçla birlikte işlenen TCK"nin 86/2. maddesinde düzenlenen kasten yaralama suçununda bu nedenle uzlaştırma kapsamında olmadığı ancak 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklikle tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı gözetildiğinde, her iki suç bakımından katılanlar ile sanık arasında 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılama devamla hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
2) Sanık hakkında temel ceza belirlenirken uygulama maddesi olan 5237 sayılı TCK"nin 86/2 maddesinin hükümlerde gösterilmemesi,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 04.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.