Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/2487 Esas 2014/2496 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, davalının sürücüsü ve işleteni olduğu aracın ağır kusurlu sürücü idaresinde iken trafik kazasında hasara sebep olduğunu belirterek 200,00 TL araç hasarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş,24.06.2013 tarihli ıslah dilekçesi ile 1.664,00 TL olarak talebini artırdığını belirtmiştir.
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere göre, davanın kabulü ile 1.664,00 TL tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi tazminatın rucuen tahsili istemine ilişkindir.
6100 Sayılı HMK geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK 427 maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 1.1.2013 tarihi itibariyle 1.820,00 TL"dir. Somut uyuşmazlıkta davalıdan ıslahen 1.664,00 TL"nin tahsili istenmiş, mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyize konu karar, anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz dilekçesinin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 24.2.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.