22. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/5937 Karar No: 2015/17330 Karar Tarihi: 13.05.2015
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/5937 Esas 2015/17330 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2014/5937 E. , 2015/17330 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, ihbar tazminatı alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili, müvekkilinin davalı işçiyi şirkette bakım görevlisi olarak çalıştırdığını, iş sözleşmesinin davalı tarafından haksız feshedildiğini iddia ederek ihbar tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili davacının iddialarının yerinde olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini bildirim süresine uymaksızın kendisinin feshettiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Kararı davalı vekili temyiz etmiştir. Gerekçe: Somut olayda davacı işverenin ihbar tazminatına hak kazanıp kazanmadığı uyuşmazlık konusudur. Davalı işçinin 12.02.2013 tarihinde neden bildirmeksizin 14.02.2013 tarihinde işten ayrılacağını davalı işverene bildirdiği görülmektedir. Bu itibarla işçi tarafından sözleşmenin sona ereceği tarih 14.02.2013 tarihi olarak belirtilmiş ve kanuna uygun olmayan bir bildirim süresi verilmiştir. Bu süre kanuna uygun bir bildirim süresi olmasa da sözleşme bu süre için varlığını devam ettirir. Diğer taraftan henüz sözleşme işçinin iki gün önel tanıyarak yaptığı fesih ile sona ermeden yani iş sözleşmesi devam etmekteyken işçi tarafından istifa dilekçesinin verildiği 12.02.2013 tarihinde işçinin işyerine alınmadığı anlaşılmaktadır. Bu fiili durum ve işçinin işten çıkış tarihinin 12.02.2013 tarihi olarak bildirilmesi karşısında somut olayın özelliklerine göre iş akdinin davacı işverence feshedildiği anlaşılmaktadır. Bu durum karşısında iş sözleşmesini kendisi fesheden işveren ihbar tazminatı talep edemeyeceğinden davanın reddi gerekirken kabulüne karar verilmesi isabetsizdir. Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 13.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.