Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/651 Esas 2019/1500 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/651
Karar No: 2019/1500
Karar Tarihi: 12.02.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/651 Esas 2019/1500 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. Tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamayacağı belirtilmiştir. Sanığın adli sicil kaydına göre önceki suçları arasında en ağırı olan hırsızlık suçundan 3 yıl hapis cezası aldığı ve bu cezanın tekerrüre esas alınması gerektiği vurgulanmıştır. Daha az cezayı içeren başka bir hüküm tekerrüre esas alınarak karar verilmesi doğru bulunmamıştır. Anayasa Mahkemesinin TCK'nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik iptal kararları da infaz aşamasında gözetilebileceği belirtilmiştir. Kararda 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı hakkındaki Yasa'nın 108/2. maddesi ve TCK'nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendi üzerinde durulmuştur.

17. Ceza Dairesi 2018/651 E. , 2019/1500 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı hakkındaki Yasa"nın 108/2. maddesi uyarınca tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamayacağının anlaşılması karşısında; sanığın adli sicil kaydına ve getirtilen mahkeme ilamlarına göre, önceki suçların içinde tekerrüre esas alınabilecek en ağır mahkumiyetin Kahramanmaraş 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/10/2012 kesinleşme tarihli 2011/466 Esas ve 2012/933 Karar sayılı kararına konu hırsızlık suçundan hükmedilen 3 yıl hapis cezası olduğu ve bu hükümlülüğün tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, daha az cezayı içeren Kahramanmaraş 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/12/2012 kesinleşme tarihli, 2012/650 Esas ve 2012/854 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması, karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı Kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ..."nun temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 12/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.