Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/711 Esas 2022/3353 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının davasının kısmen kabulüyle; 1.100,00 TL maddi, 1.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Davalı vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 2.190 TL olduğu ve hırsızlık suçundan 05.11.2015 - 25.11.2015 tarihleri arasında 20 gün tutuklu kalan davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 2.100,00 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle;
Davalı vekilinin temyizinin katılma yolu ile yapılmadığı dikkate alınarak, 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE,
2- Davacı vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Tazminat talebinin dayanağı olan Kırıkkale 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/1306 Esas – 2015/1447 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının hırsızlık suçundan 05.11.2015 - 25.11.2015 tarihleri arasında 20 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 15.12.2015 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 10.000,00 TL maddi, 10.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 1.100,00 TL maddi, 1.000,00 TL manevi tazminatı gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmiş olup,
Davacı tarafça dava dilekçesinde gözaltında kalınan süreye ilişkin bir talepte bulunulmamış ve hükmedilen tazminat miktarlarına tutuklama tarihinden yasal faize hükmedilmesi talep edilmiş olmasına rağmen, tazminat hesabına gözaltında kalınan 1 günlük sürenin eklenmesi ve hükmedilen tazminatlara gözaltına alınma tarihinden yasal faize hükmedilmesi temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin, tazminat miktarlarının az olduğuna, avukatlık ücreti ve kıdem tazminatı gibi giderlerin de maddi tazminat hesabına dahil edilmesi gerektiğine ve sair nedenlere ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, isteme uygun olarak ONANMASINA, 26.04.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.