Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından görülen bir resmi belgede sahtecilik davasında sanık mahkum edildi. Ancak mahkemenin kararında, koşullu salıverilen hükümlünün alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından yoksun bırakılmasıyla ilgili olarak 5237 sayılı Yasa'nın 53. maddesinin 1. fıkrasının c bendi uygulanmıştı. Bu kararın yanlış olduğu belirtilerek, koşullu salıverilen hükümlünün bu haklarına sahip olabileceği gözetilmediği için kanuna aykırı olduğu ifade edildi. Ancak bu durumun düzeltilmesi için yeniden yargılama yapılmasına gerek olmadığı belirtildi. Bu nedenle, hükmün bu bölümü çıkartılarak, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın c bendindeki hak yoksunluğunun koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanabileceği, 1. fıkranın diğer bentlerinde yer alan hakların ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılacağı belirtildi. Karar oybirliğiyle kabul edildi.
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, hükümlülerin hak yoksunluğuyla ilgili hükümleri içermektedir. Bu maddenin 1. fıkrasının c bendinde, resmi belgede sahtecilik gibi suçlardan mahkum olan hükümlülerin, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından yoksun bırakılabileceği belirtilmektedir. Ancak 3. fıkrası, bu hak yoksunluğunun koşullu salıverilen hükümlülerin kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık hakları açısından koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanabileceğini belirtmektedir.