Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2013/36902 Esas 2015/17318 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, fazla çalışma, yıllık izin ücreti ile ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 01.09.2006-13.04.2012 tarihleri arasında davalıya ait eczanede kalfa olarak çalıştığını, 13.04.2012 tarihinde aynı işyerinde çalışan diğer iki arkadaşı ile birlikte maaşlarına zam ve fazla mesai alacaklarını istediklerini, işveren davalının bunu kabul etmemesi üzerine haklı fesih haklarını kullanarak kendi istekleriyle iş sözleşmelerini feshettiklerini ileri sürerek, kıdem tazminatı, fazla mesai, yıllık ücretli izin ve ücret alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Mahkemece, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, 2008, 2009 ve 2010 yıllarına ait ücret bordrolarında fazla mesai tahakkuk ettirilmemiş olmasına rağmen davacının bu bordroları ihtirazi kayıt ileri sürmeksizin imzalamış olması nedeniyle sadece bordro sunulmayan 2011 ve 2012 yılları için tanık beyanlarına göre haftada 7,5 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek fazla çalışma ücret alacağı hesaplanmış ve davalı işyerinde nöbetçi kalınan günler için ise ayrıca bir hesaplama yapılmamıştır.

Davacının imzalı ücret bordrolarının olduğu fakat fazla mesai tahakkuku bulunmayan dönemlerde de, Türk Eczacılar Birliği 23. Bölge Elazığ Eczacı Odası Başkanlığı yazısında belirtilen saatlerde çalışıldığı tanıklarca ifade edildiğinden bu dönemler içinde fazla mesai alacağının hüküm altına alınması gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olmuştur.
Ayrıca Türk Eczacılar Birliği 23. Bölge Elazığ Eczacı Odası Başkanlığı yazısında; davalı işyerinde 01.09.2006-13.04.2012 tarihleri arasında yıllık ortalama 10 gün nöbet tutulduğunun bildirilmesine göre, bu konuda bilirkişiden ek rapor aldırılarak nöbetçi kalınan günler için de mükerrer olmayacak şekilde fazla mesai ücreti alacağının hesaplanması gerekmektedir.
3-Taraflar arasında davacı işçinin ücret alacağının bulunup bulunmadığı da diğer bir uyuşmazlık konusudur.
Dava konusu yapılan ücret farkı alacağı ile ilgili olarak dosya kapsamına uygun bulunan bilirkişi ek raporunun hükme esas alınarak sonuca gidilmesi gerekirken mahkemece resen hesaplama yapılmak suretiyle yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.