Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/1192 Esas 2022/3318 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 22/3, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki otomobil ile olaydan 1 saat 43 dakika sonra yapılan ölçümde 1.27 promil alkollü olarak, meskun mahalde, tek yönlü yolda seyir halinde iken, önce seyrine göre sağ tarafta park halindeki araca çarptığı, ardından orta refüjü geçerek karşı yönden gelen müşteki Hubert LY idaresindeki araca tam kusurlu olarak çarptığı, bu araç içinde bulunan şikayetçi olan üç kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmasına neden olduğu olayda;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
CMK'nın 216. maddesinin üçüncü fıkrasına göre, son söz alan tarafın sanık olması gerektiği, sanığın karar duruşmasının yapıldığı 14.10.2021 tarihinde usulüne uygun olarak yapılan tebligata rağmen duruşmaya gelmediği, duruşmada hazır olmayan sanığa son sözünün sorulamayacağı, mahkemece bu durumun “sanık olmadığından son sözü sorulamadı” şeklinde zapta geçirilmesi gerektiği halde; kısa kararda, sehven “Sanıktan mütaalaya ve esasa ilişkin beyanları soruldu. Sanıktan son sözü soruldu:öncelikle beraatimi karar verilmesini talep ederim, şayet cezalandırma yoluna gidilecekse hakkımda CMK'nın 231. maddesi uygulanmasına muvafakat ediyorum” şeklinde yazılarak, hükümde karışıklığa neden olunması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden kısa kararda yer alan bu bölümün çıkarılması ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 26.04.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.