MAHKEMESİ : Ankara 10. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 27/09/2012
NUMARASI : 2011/467-2012/382

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, müvekkillerinin desteği İ..S..nın askerlik hizmetini yaparken görev nedeniyle yolcu olarak bulunduğu askeri aracın, tek taraflı kaza yapması sonucu vefat ettiğini belirterek davacı baba Ahmet için 1.000,00 TL maddi, 40.000,00 TL manevi, davacı anne Şefika için 1.000,00 TL maddi, 40.000,00 TL manevi, davacı kardeş Kamil için 10.000,00 TL manevi, davacı kardeş Ummahan için 10.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, ıslah dilekçesi ile maddi tazminat taleplerini davacı Ahmet için 25.128,25 TL"ye, davacı Şefika için 26.237,95 TL"ye yükselttiklerini bildirmiştir.
Davalı vekili, olayın meydana gelmesinde idarenin kusurunun olmadığını, Mehmetçik Vakfı ve Mehmetçik Sigortası tarafından yapılan ödemelerin tenzil edilmesi gerektiğini bildirerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulü ile davacı anne Şefika için 19.678,46 TL maddi, 10.000,00 TL manevi, davacı baba Ahmet için 18.846,18 TL maddi, 10.000,00 TL manevi, davacı kardeş Kamil için 2.500,00 TL manevi, davacı kardeş Ummahan için 2.500,00 TL manevi olmak üzere toplam 63.524,64 TL tazminatın olay tarihi 19/01/2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde ve özellikle, oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına ve manevi tazminatın takdirinde 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 47. maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacılar vekilinin temyiz itirazlarına gelince;
Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
Davacılar desteği, askerlik hizmetini yapmakta olup davalının işleteni olduğu askeri araçta görev nedeniyle yolcu olarak bulunduğu esnada meydana gelen kaza sonucu hayatını kaybetmiştir. Gerekçeli kararda, desteğin araçta yolcu olarak bulunduğu belirtilerek belirlenen destekten yoksun kalma zararından %25 oranında indirim yapıldığı belirtilmiştir. Desteğin, görev nedeniyle araçta bulunduğu dosya içeriği ile sabit olduğuna göre hatır taşımasının koşulları oluşmamıştır. Hal böyleyken, gerekçesi de tam olarak açıklanmadan desteğin yolcu olduğundan bahisle belirlenen zarardan indirim yapılarak yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine, 492 sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davalıdan harç alınmamasına 24.2.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.