MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının 1989 yılından beri ... Muğla Orman Bölge Müdürlüğüne bağlı ...Orman İşletme Müdürlüğü bünyesinde geçici işçi olarak çalıştığım, 2005-2006 sezonunda 180 iş gününü tam olarak çalışmış olmasına rağmen 7 günlük çalışma iş günü eksik olduğu sebep gösterilerek davacının sürekli işçi kadrosuna alınmadığını, daha sonra idare mahkemesinde açılan dava ile söz konusu işlemin iptaline karar verildiğini ve davacının 5620 Sayılı Kanun gereğince daimi işçi kadrosuna geçtiğini, davacının davalı kurumun hatası nedeniyle 9 yıl boyunca geçici işçi statüsünde kalması nedeniyle toplu iş sözleşmesinin daimi işçi kadrosundakilere tanınmış olduğu haklardan ya hiç yararlanamadığını ya da eksik yararlandırdığını bu nedenle davacının maddi ve manevi zarara uğradığını öne sürerek idarece davacının kadroya alınma talebinin reddine karar verildiği 30/11/2007 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizleri ile birlikte zararının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı ... vekili; davacının taleplerinin zaman aşımına uğradığını ve davada idari yargının görevli olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının 2006 yılında çalışma süresinin 180 günden az olması sebebi ile daimi kadroya atanmaması üzerine idari yargıda açmış olduğu dava sonucunda 2015 yılında daimi kadroya atandığı, bu döneme kadar geçici işçi olarak çalıştığı, davacının talebinin daimi kadroya atanmış olsa idi emsallerinin hak kazanacağı ücret ve diğer haklar ile daimi kadroya atanmama nedeni ile manevi tazminat istemine ilişkin olduğu ancak ücretin çalışmanın karşılığı olduğu, davacının ise 2006-2015 döneminde geçici işçi olarak çalıştığı ve bunun karşılığını aldığı, davacının bu döneme ilişkin olarak daimi işçiymiş gibi ücret ve diğer haklarını talep edemeyeceği, ayrıca daimi işçiliğe atanmama nedeni ile manevi tazminat alacağı talep etmiş ise de şahsi haklarına yönelik uğramış olduğu bir saldırı bulunmadığından davacının manevi tazminat isteminin yerinde olmadığı gerekçesiyle davanın esastan reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Taraflar arasında uyuşmazlığın çözüm yerinin adli yargı mı yoksa idari yargı mı olduğu konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı yanca, koşulları oluşmasına rağmen sürekli işçi kadrosuna geçirilmemesi nedeniyle maddi ve manevi zarara uğradığı ileri sürülmüştür. Uğranıldığı ileri sürülen zararın dayanağı kadro tahsisi olup, İdarenin 5620 sayılı yasa kapsamında sürekli işçi veya sözleşmeli personel statüsüne geçirilmesi için düzenlediği kadro tahsis işlemi düzenleyici bir idari işlemdir. Nitekim, davacının bu işlemin iptaline yönelik davası, bir başka deyişle; sürekli işçi kadrosunda bulunması gerektiği yönündeki istemi, idari yargı yerinde çözüme kavuşturulmuştur. Şöyle ki; davacı 5620 Sayılı Yasa kapsamında sürekli işçi kadrosuna alınma talebinin davalı idarece 30.11.2007 tarih ve 415 sayılı işlem ile reddine karar verilmesi nedeniyle bu işlemin iptali istemi istemi ile İdare Mahkemesinde dava açmış ve idare mahkemesince bu işlemin iptaline karar verilmiştir. Davacı bu şekilde 4.5.2015 tarihinde sürekli işçi kadrosuna alınmıştır.
Hal böyle olunca; idarenin iptaline karar verilen bu işlemi nedeniyle 30.11.2007-04.05.2015 tarihleri arasında uğranıldığı ileri sürülen maddi ve manevi zarar istemlerine yönelik uyuşmazlığın da idari yargı yerinde görülmesi gerekir.
Açıklanan nedenle; Mahkemece davanın 6100 sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanunu’nun 114/1-b ve 115/2 maddeleri uyarınca yargı yolu caiz olmaması nedeni ile davanın dava şartı yokluğundan usulden reddi yerine esastan reddine karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 09.05.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.