Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/3683 Esas 2022/3345 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK'nın 85/1, 22/3, 62/1, 50/4, 50/1-a, 52/1-2-4. maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin kusur durumuna, ceza miktarına ilişkin, katılan vekilinin ceza miktarına dair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Olay günü, gündüz vakti, annesiyle birlikte köy meydanındaki çeşmeden su doldurmaktan dönerken, sanığın evine 50 cm uzaklıktaki evsel su atığı biriktirmek amacıyla açtırdığı 1.80 m derinliğindeki kuyuya düşen 2011 doğumlu ...'nin ölümüyle sonuçlanan olayda, Ankara Adli Tıp Kurumu Morg İhtisas Dairesi Başkanlığının 02/10/2015 tarihli raporunda, kişinin ölümünün suda boğulmaya bağlı asfiski sonucunda meydana geldiğinin tespit edildiği,
Sanığın yerleşim yeri içinde açtırdığı kuyuda toprak kaymasını önleyici duvar yaptırmayarak, kuyuya girişi sağlayacak deliğin üstünü kolayca açılmayacak şekilde kapatılmasını sağlamayarak ve etrafında uyarıcı tabela bulundurmayarak, tam kusuruyla kazaya sebebiyet verdiği anlaşılmıştır.
Sanığın tanık beyanlarına göre kuyunun üstünü kolayca açılmayacak şekilde kapatılması gerektiği yönünde uyarılmasına ve kendisinin bu hususun bilincinde olmasına karşın yalnızca gelişigüzel şekilde eski çuval atıkları gibi kalıcı olmayan malzemelerle kuyunun üstünü kapatarak, neticenin olabileceğini öngörmesine karşın gösterdiği ihmalkar davranışları sebebiyle bilinçli taksir hükümlerinin uygulandığı sanık hakkında TCK'nın 22/3. maddesinin uygulanması sırasında temel cezanın alt sınırdan artırılması yerine, 2/5 oranında artırılmak suretiyle fazla ceza tayini yapılması,

Kabule göre de;
a-)TCK'nın 50/4 maddesinin temel cezanın uzun süreli hapis cezası olması ve suçun bilinçli taksirle işlenmesi halinde uygulanamayacağı gözetilmeden sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi,
b-)Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmesinin dayanak maddeleri olan 52/3. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK'nın 232/6 maddesine aykırı davranılması,
c-)Sanığa verilen taksitli adli para cezasının taksitlerinden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsiline karar verileceğinin ve ödenmeyen para cezasının hapis cezasına çevrileceğinin ihtaratı yerine yalnızca ödemeyen adli para cezasının tamamının tahsiline karar verileceğinin ihtaratına yer verilerek TCK'nın 52/4 maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 26/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.