Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/6253 Esas 2022/3363 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : CMK'nın 223/7. maddesi gereğince davanın reddine

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanık hakkında açılan davanın reddine ilişkin karar, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suç tarihinde idaresindeki araçla seyir halinde olan sanığın, kolluk görevlilerince yapılan rutin trafik kontrolü sonucunda 1,04 promil alkollü olduğunun tespit edildiği olayda, 11.06.2013 tarihinde yürürlüğe giren 6487 sayılı Kanunun 19. maddesi ile değişik 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun “1.00 promilin üzerinde alkollü olduğu tespit edilen sürücüler hakkında ayrıca Türk Ceza Kanununun 179. maddesinin üçüncü fıkrası hükümleri uygulanır.” şeklindeki 48/6. maddesine göre 100 promilin üzerinde alkol veya uyuşturucu madde alınması sonrası araç kullanılmasının atılı suçun oluşması için yeterli olduğu anlaşılmakla; trafik ekiplerince yapılan yol kontrolünde durdurulan sanığın alkolmetre ile yapılan ölçümde 1,04 promil alkollü olarak araç kullandığı tespit edildiği somut olayda, atılı suçun yasal unsurlarının oluştuğu gözetilmeksizin, sanığın mahkumiyeti yerine, yazılı şekilde sanık hakkında açılan davanın reddine karar verilmesi,
Kabule göre de;
Bozma ilamına uyulduğu takdirde, sanığa isnat edilen trafiği tehlikeye sokma suçu için TCK'nın 179. maddesinin 3. fıkrası delaleti ile aynı maddenin 2. fıkrasında öngörülen temel ceza miktarı itibariyle, 5271 sayılı CMK'nın 17.10.2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi ile yeniden düzenlenmiş olan 251. maddesinin 1. fıkrasında yer alan ''Basit yargılama usulü'' düzenlemesine tabi olacağı; Anayasa Mahkemesinin 19.08.2020 tarihli 31218 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan, 25.06.2020 tarihli ve 2020/16 Esas - 2020/33 Karar sayılı iptal kararı ile kovuşturma evresine geçilmiş olan ve basit yargılama usulü uygulanabilecek dosyalar yönünden 7188 sayılı Kanunun 5. maddesinin 1-d bendinde yer alan düzenlemenin iptal edildiği anlaşıldığından; Anayasa Mahkemesinin anılan iptal kararı doğrultusunda CMK'nın 251. maddesi hükümlerinin değerlendirilmesi gerekmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 26/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.