Hakaret - tehdit - trafik güvenliğini tehlikeye sokma - mala zarar verme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/1194 Esas 2019/2184 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1194
Karar No: 2019/2184
Karar Tarihi: 18.02.2019

Hakaret - tehdit - trafik güvenliğini tehlikeye sokma - mala zarar verme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/1194 Esas 2019/2184 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği kararda, davalının hakaret, tehdit, trafik güvenliğini tehlikeye sokma ve mala zarar verme suçlarından beraat ettiği, ceza verilmesine yer olmadığı ya da mahkumiyet kararı verilmediği ifade edilmiştir. Temyiz talebinin reddedilmesi nedenlerinden biri, dava açan belgedeki nitelendirmenin tebliğname tarihine ve temyiz kapsamına göre yapılmış olmasıdır. Mala zarar verme suçundan tayin edilen adli para cezasının temyizi mümkün olmadığı, çünkü bu suça ilişkin cezaların nevi ve miktarına dair kesin hükümler içerdiği belirtilmiştir. Bu bağlamda, Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu'nun belirlediği işbölümüne göre temyiz incelemesi Yargıtay Yüksek (4.) Ceza Dairesi'ne ait olduğundan, bu kararın görevsizlik nedeniyle dosyanın görevli daireye gönderilmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak da, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu'nun 6545 sayılı Kanun'la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri ile 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ve 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici ve 2. maddesi gösterilmiştir.

8. Ceza Dairesi 2019/1194 E. , 2019/2184 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret, tehdit, trafik güvenliğini tehlikeye sokma, mala zarar verme
HÜKÜM : Beraat, ceza verilmesine yer olmadığı, mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
2797 sayılı Yargıtay Kanunu"nun 6545 sayılı Kanun"la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; dava açan belgedeki nitelendirmeye tebliğname tarihi ve temyiz kapsamına göre; temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulamayacağı, mala zarar verme suçundan tayin edilen adli para cezasının nevine ve miktarına göre hüküm, 6217 sayılı Yasanın 26. maddesiyle 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici ve 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizi olanaklı olmadığından ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu"nun 27.01.2017 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 20.01.2017 gün ve 2017/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerin 5. ve 7. fıkraları uyarınca, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (4 .) Ceza Dairesine ait olmakla Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın görevli daireye gönderilmesine, 18.02.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.