Nitelikli dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/33539 Esas 2021/3470 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM :TCK’nın 158/1-f-son, 62, 52/2-4, CMUK’nın 326/son maddeleri gereğince mahkumiyet

Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın araba satışı için arabam.com isimli internet sitesine ilan verdiği, katılanın sanığı arayarak araba satışı konusunda sanıkla anlaştığı, sanığın banka hesabına 500 TL kapora gönderilmesini istediği, katılanın söz konusu parayı göndermesi üzerine aracın satışı ve teslimi hususunda görüşmek üzere Polatlı"da buluşmaya karar verdikleri ancak sanığın buluşma yerine gelmediği gibi bu tarihten sonra katılanın sanığa ulaşamadığı, bu suretle sanığın üzerine atılı suçu işlediğinin iddia edildiği somut olayda; katılan anlatımları, sanık savunması ile tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; sanığın başlangıçtan itibaren dolandırıcılık kastıyla hareket ederek, internet üzerinden araç ilanı vererek haksız menfaat temin ettiğinin anlaşılması karşısında; nitelikli dolandırıcılık suçunu işlediğine ilişkin mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş,
Dairemizin 18/06/2014 tarihli kararı ile temel ceza tayini sırasında hürriyeti bağlayıcı ceza alt sınırdan belirlendiği halde yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin, aynı gerekçeyle adli para cezası tam gün sayısının asgari hadden uzaklaşılmak suretiyle sanık hakkında fazla adli para cezasına hükmedilmesinin bozma nedeni yapılması ve mahkemece bozmaya uyularak hüküm kurulması karşısında, tebliğnamedeki bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Bozma üzerine yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dairemizin 18/06/2014 tarihli bozma kararı öncesinde verilen gerekçeli kararda sanık hakkında hükmolunan hapis cezasından çevrilen adli para cezasının taksitlendirilmesine karar verildiği halde bozma kararı sonrasında verilen gerekçeli kararda sanığın taksitlendirilmeye ilişkin kazanılmış hakkının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hükmün hapis cezasından çevrilen adli para cezasına ilişkin kısmına "Sanığa verilen cezanın TCK"nın 52/4 maddesi gereğince 1"er ay ara ile 20 eşit taksitle sanıktan tahsiline, taksitlerden birinin ödenmemesi halinde kalan miktarının tamamının tahsiline," cümlesinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.