Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/563 Esas 2022/3305 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 87.714,24 TL maddi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat talebinin dayanağı olan Bakırköy 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2008/371 Esas- 2009/263 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının kaçakçılık ve sahtecilik suçlarından 160.116 metre ham polyester kumaşına 18.09.2008-26.02.2015 tarihleri arasında 2352 gün süre ile el konulduğu, yapılan yargılama sonunda davacının her iki suçtan da beraatine ve el konulan malın gümrük vergisi ödendikten sonra davacıya iadesine karar verildiği, kararın 26.02.2015 tarihinde kesinleştiği, el koyma tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının dava dilekçesiyle söz konusu mala ödediği antrepo bedeli olan 25.000 tl ile birlikte malın ağır toz ve neme maruz kalması, model ve taleplerin değişmesi dolayısıyla toplam 300.000 TL kazanç kaybına ilişkin maddi tazminatın 31.07.2008 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada mahkemece el konulan malın maruz kaldığı güneş ışığı dolayısıyla yüzde yirmi oranında değer kaybına uğradığından bahisle malın el konulma tarihindeki kaybının 20.494,85 USD olduğunu tespitle USD’nin dava tarihi olan 18.09.2015 tarihindeki efektif satış kuru olan 3,060 TL üzerinden hesaplanmak suretiyle 62.714,241 TL ile 25.000 TL antrepo bedeli ile birlikte toplam 87.714,241 TL maddi tazminatın 31.07.2008 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedildiği anlaşılmakla,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Maddi tazminatın, el konulan mala ilişkin değer kaybının dolar cinsinden tespit edilen miktarına yönelik el konulma tarihindeki Merkez Bankasının USD için efektif satış fiyatının baz alınması gerekirken dava tarihindeki satış fiyatı baz alınarak bulunacak miktara 25.000 TL antrepoya ödenen bedel de eklenmek suretiyle “51.274,39’’ TL yerine, hatalı şekilde bu miktarın üstünde kalacak şekilde “87.714,241’’ TL olarak tayin edilmesi suretiyle, davacı lehine fazla maddi tazminata hükmolunması,
2-Adli makamlar tarafından yapılan el koyma işleminin 18.09.2008 tarihli olmasına rağmen maddi tazminata uygulanacak faiz başlangıç tarihinin hatalı şekilde tespit edilen el konulma tarihi olan 31.07.2008 tarihi olarak gösterilmesi,
3-Kendisini vekille temsil ettiren davacı lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca “5.990,18 TL” nisbi vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken hatalı hesaplanan maddi tazminat miktarı dolayısıyla avukatlık ücretinde de hesap hatası yapılarak yazılı şekilde fazla vekalet ücretine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının (1) numaralı bendindeki “87.714,241” ibaresinin “51.274,39” olarak, yine aynı fıkradaki “31/07/2008” ibaresinin “18.09.2008” olarak, hüküm fıkrasının (4) numaralı bendindeki “9.767” ibaresinin “5.990,18” olarak değiştirilmesi suretiyle hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.