Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

Taksirle yaralama suçundan sanık ..."nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 89/1, 62/1 ve 52/2. maddesi uyarınca 1.500,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Konya 8. Sulh Ceza Mahkemesinin 04/07/2011 tarihli ve 2010/876 esas, 2011/787 sayılı kararının 06/01/2012 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde 11/11/2013 tarihinde kasıtlı suçtan mahkûm olduğunun ihbar edilmesi üzerine yapılan yargılama neticesinde hükmün açıklanması ile sanığın 5237 sayılı Kanunun 89/1, 62/1 ve 52/2. maddesi uyarınca 1.500,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Konya 20. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/02/2021 tarihli ve 2021/28 esas, 2021/86 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
1- Dosya kapsamına göre,
5237 sayılı Kanun"un 89. maddesi kapsamında işlenen taksirle yaralama suçu için kanunda öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre olağan dava zamanaşımının aynı Kanunun 66/1-e maddesi gereğince 8 yıl olduğu, zamanaşımını kesen son işlem olan sanığın mahkeme huzurunda savunmasının alındığı 28/12/2010 tarihinden, açıklanması geri bırakılan hükmün açıklandığı 05/02/2021 tarihine kadar geçen süreden, sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 06/01/2012 tarihi ile denetim süresi içerisinde işlenen suçun tarihi olan 11/11/2013 tarihleri arasında geçen 1 yıl 10 ay 5 günlük durma süresi de çıkarıldığında, 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin hüküm tarihinden önce dolmuş olduğu nazara alınmadan, zamanaşımı nedeniyle düşme kararı verilmesi gerekirken, yazılı şekilde sanığın mahkumiyetine karar verilmesinde,
2- Kabule göre de,
Kusursuz olduğunu belirten 08/09/2010 tarihli kaza tespit tutanağı haricinde sanığın üzerine atılı taksirle yaralama suçuna ilişkin kusur durumu hakkında başka herhangi bir tespit yapılmadığı halde, mahkemece yapılan soyut değerlendirmeye göre kusurlu olduğu kabul edilerek sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli 18/05/2021 gün ve 94660652-105-42-8881-2021-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 22/06/2021 gün ve 2021/69003 sayılı ihbarnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığa isnat edilen ve daha ağır bir suçu oluşturma ihtimali bulunmayan eylem 5237 sayılı TCK’nın 89/1. maddesinde yaptırıma bağlanmış olup, anılan suç aynı Kanunun 66/1-e maddesi gereğince 8 yıllık olağan zamanaşımına tabidir. Zamanaşımını kesen nedenlerin varlığı halinde süre yeniden işlemekte ise de, zamanaşımını kesen en son işlemin, 28/12/2010 tarihli sanık savunması olduğu, anılan tarihten itibaren 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık zamanaşımı ve 1 yıl 10 ay 5 günlük zamanaşımının durma süreleri eklendiğinde, olağan zamanaşımının sanık hakkındaki geri bırakılan hükmün açıklanmasına dair 05/02/2021 tarihli karardan önce dolduğunun anlaşılmakla, dosya içeriği itibariyle de, 5271 sayılı CMK"nın 223/9.maddesindeki derhal beraat kararı verilmesini gerektirir şartlar bulunmadığından, gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e ve 67/4. maddeleri ile 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince sanık hakkındaki kamu davasının DÜŞMESİNE karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde sanığın mahkumiyetine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle;
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına nazaran yerinde görüldüğünden, Konya 20. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/02/2021 tarihli ve 2021/28 esas, 2021/86 sayılı kararının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, aynı Kanunun 309/4-d.maddesindeki “Hükümlünün cezasının kaldırılmasını gerektiriyorsa cezanın kaldırılmasına, daha hafif bir cezanın verilmesini gerektiriyorsa bu hafif cezaya Yargıtay ceza dairesi doğrudan hükmeder.” şeklindeki düzenleme gereği bozma nedenine göre uygulama yapılarak, sanık hakkındaki davanın 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e ve 67/4. maddeleri ile 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE, taksirle yaralama suçundan dolayı hükmolunan cezanın çektirilmemesine, müteakip işlemlerin mahallinde buna göre yapılmasına, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE; 21/09/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.