MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki elatmanın önlenmesi davasından dolayı mahal mahkemesinden verilen yukarıda gün ve sayısı yazılı hükmün; Dairemizin 12.09.2018 gün ve 2016/543 Esas, 2018/5561 Karar sayılı ilamı ile onanmasına karar verilmişti. Süresi içinde ... vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla, dosya içerisindeki bütün evrak incelenerek gereği düşünüldü:
_ K A R A R _
Dava, davacı köyün ormandan kesim hakkına dayalı elatmanın önlenmesi istemine ilişkindir.
Davacı ... Tüzel Kişiliği vekili, davalı ... sınırının 1964 yılında ilçe idare kurulunca verilen kararla belirlendiğini, davalı köyün sınırlarla ilgili orman idaresine yanlış bilgi vererek sınır ihlali yaptıklarını beyanla, davacı ve davalı köy arasındaki hududun tespiti ile köy halkınca Cumağın Bölüğü olarak adlandırılan alana davalılarca yapılan müdahalenin önlenmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı ... Tüzel Kişiliği vekili tarafından verilen cevap dilekçesinde, davacı köyün iddia ettiği gibi müdahalelerinin olmadığını, köy sınırlarına riayet edilerek ağaç kesim işlemlerinin yapıldığını beyanla, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davacının açmış olduğu müdahalenin önlenmesi talebinin reddi ile davacı ve davalı köy arasındaki sınırın fen bilirkişisinin 10.12.2014 havale tarihli raporuna ekli krokide gösterildiği şekilde tespitine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı ... Tüzel Kişiliği vekilinin temyizi üzerine Dairemizin 12.09.2018 tarihli, 2016/543 Esas, 2018/5561 Karar sayılı ilamıyla onanmıştır. Davacı ... Tüzel Kişiliği vekili, karar düzeltme isteğinde bulunmuştur.
6831 sayılı Orman Kanununun 37. maddesi hükmü “Devlet ormanlarından çıkarılacak, tomruk, tel direk, maden direk, sanayi odunu, kağıtlık odun, lif-yonga odunu, sırık, çubuk, yakacak odun, reçine, sığla yağı, çıra ve şimşir gibi yıllık üretim programına alınmış orman ürünlerinin dışındaki her nevi orman ürün ve artıklarını tayin olunacak mıntıka ve süreler içinde toplayıp çıkarmaları için öncelik sırasına göre 40. maddede belirlenen orman köylerini kalkındırma kooperatiflerine veya iş yerindeki veya civarındaki köylülere ilanen duyurulmak suretiyle ve tarife bedelini ödemeleri şartıyla izin verilir. Bu yerlerdeki halkın veya kooperatiflerin bu işe istekli olmadıklarının veya iş güçlerinin yeterli bulunmamasının tespit ve tevsiki halinde bu ürün ve artıkların diğer isteklilerce toplanıp çıkarılmasına aynı şartlarla izin verilebilir veya orman idaresince istihsal olunup satılabilir…” şeklindedir. Diğer taraftan Kanunun 40. maddesi 2. fıkrasında ise “Devlet ormanlarında ağaçlama, bakım, imar, yol yapımı, kesme, toplama, taşıma, imal gibi orman işleri; iş yerinin ve iş yerinde çalışacakların hangi mülki hudut ve orman teşkilatı hudutları içersinde kaldığına bakılmaksızın, öncelikle iş yerinde veya civarındaki orman köylerini kalkındırma kooperatiflerine ve iş yerindeki köylülere veya iş yeri civarındaki orman işlerinde çalışan köylülere, iş yerine olan mesafeleri ile iş güçleri dikkate alınarak gördürülür. Yapılacak işe yukarıda belirtilen kooperatiflerin ve köylülerin iş güçlerinin yeterli bulunmaması veya işe ehil olmamaları veya aşırı fiyat istemeleri veya işin dağıtımı veya yapılması ile ilgili konularda çözülmesi mümkün olmayan ihtilaflar çıkarmaları gibi hallerde bu gibi işler iş yerine civar olmayan orman köylerini kalkındırma kooperatiflerine veya köylülere yaptırılabileceği gibi taahhüt yolu ile de yaptırılabilir…..” hükmü yer almaktadır.
6831 sayılı Orman Kanununun yukarıda yer verilen her iki hükmü birlikte değerlendirildiğinde, 6831 sayılı Kanun hükümleri uyarınca yaptırılacak üretim ve nakliyat sahasının hangi köy mülki hudutları dahilinde kaldığının önemi bulunmamaktadır. Köyler arası idari sınırların belirlenmesine dair işin Köy Kanunu ve İl İdaresi Kanunlarına göre idareye düşen görevler arasında olmakla, münhasıran sınırın adli yargı yerinde belirlenmesi istemi yasaya uygun bulunmamaktadır. Diğer taraftan; kanun koyucu üretim faaliyetlerinde üretim sahasında veya civarındaki orman köyleri kalkındırma kooperatiflerine, ardından o sahadaki köylülere veya iş yeri civarındaki orman işlerinde çalışan köylülere öncelik tanımıştır. Fakat üretim sahalarındaki işlerin kime verileceği yetkisi ise kanuna göre uygulamayı yapacak Orman İşletme Müdürlüğü yetkisindedir. Başka bir anlatımla, bu gibi davalarda Orman İşletme Müdürlüğünün yaptığı tercih önem kazanmaktadır.
Somut olaya gelince; tarafların iddia ve savunmaları dahilinde mahkemece 6831 sayılı Orman Kanunu’nun 37 ve 40. maddeleri kapsamında kesim hakkının hangi köy ya da köylere ait olduğu konusunda bir araştırma yapılmadığı anlaşılmaktadır. Öncelikle dava konusu yerde kesim hakkının kime ait olduğu hususunun Orman İşletme Müdürlüğünden sorulması, kesim hakkına ilişkin her türlü bilgi, belge ve krokinin getirtilmesi, bu belgeler mahallinde uygulanmak sureti ile çekişme konusu yerin idari sınırları gözetilmeksizin davacı ve davalı köyden hangisinin izin sahasına ait olduğunun saptanması, bu işlemlerin yapılmasından sonra işin esasına yönelik bir karar verilmesi ve hükmün bu sebeple bozulması gerekirken, sehven onandığı anlaşıldığından bu defa yapılan inceleme sonucunda davacı vekilinin yerinde görülen karar düzeltme isteminin kabulü ile Dairemizin 2016/543 Esas, 2018/5561 Karar sayılı onama ilamının kaldırılarak hükmün belirtilen gerekçe ile bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile onamaya ilişkin Dairemizin 2016/543 Esas, 2018/5561 Karar sayılı ilamının KALDIRILMASINA, hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan karar düzeltme harcının istek halinde yatırana iadesine, 08.05.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.