Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/4030 Esas 2022/3421 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK'nın 62/1, 51/1, 3, 7, 8. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin kusur durumuna sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dosya içeriğine göre; 15/06/2015 günü saat 18:00 sıralarında ...'ün sevk ve idaresindeki yolcu minibüsü ile meskun mahal dışı, 70 km/saat hız sınırının bulunduğu, iki yönlü, düz ve eğimli yolda seyir halindeyken, kaza mahalli olan kontrolsüz üç yönlü kavşağa geldiğinde yolun sağında durarak minibüste yolcu olan ...'ü indirdiği akabinde ...'ün yolun karşısına geçişi esnada karşı yön istikametinden gelmekte olan sanığın idaresindeki kamyonet ile çarpışması neticesinde öldüğü olayda; kaza tespit tutanağı, keşfe binaen tanzim edilen 20/01/2016 tarihli bilirkişi raporu ile Adli Tıp Ankara Trafik İhtisas Dairesi tarafından tanzim edilen 05/05/2016 tarihli raporda: ölenin yolun sağında indiği minibüsün arkasından, gelen aracın hız ve mesafesini dikkate almayarak, kontrolsüzce yola girdiğinden bahisle asli kusurlu olduğu, sanığın ise aracın hızını yol durumuna göre ayarlamadığından bahisle tali kusurlu olduğu belirtildiği anlaşılmakla, yapılan incelemede;
1-Sanık hakkında taksirle öldürme suçundan mahkumiyet kararı verilirken uygulama maddesi olan TCK'nın 85/1. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK'nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,
2-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK'nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "sanığın güttüğü amaç ve saik" gerekçeleri ile (f) bendinde yer alan ''failin kasta dayalı kusurunun ağırlığı'' gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan,aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 2 numaralı fıkrasına ''85/1.'' ibaresinin eklenmesi ve ''sanığın kastının ağırlığı, amaç ve saiki'' ibarelerinin çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.