Danıştay 4. Daire 2016/7917 Esas 2021/2397 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/7917
Karar No : 2021/2397

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ... Vergi Dairesi Başkanlığı
(... Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. ...
KARŞI TARAF (DAVACI) : ... Turizm İnşaat Nakliye Maden Tekstil Orman ve
Hayvancılık Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, müteahhitlik faaliyetinden dolayı elde edilen ticari kazancın beyan edilmediğinden bahisle takdir komisyonu kararına istinaden re'sen tarh edilen 2008 yılı vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; 18/05/2015 ve 24/06/2015 tarihli ara kararları ile davalı idareden 2008 yılı kurumlar vergisi matrahının hesabına ilişkin ayrıntılı tablo istendiği, ancak davalı idare tarafından matrahın hesabına ilişkin kanaat verici bilgi ve belgelerin gönderilemediği, dava konusu cezalı tarhiyatın dayanağı takdir komisyonu kararında bahsi geçen Veraset ve Harçlar Vergi Dairesinin yazıları ve dosyadaki bilgi ve belgelerden matrahın nasıl hesaplandığının tam olarak anlaşılamadığı, davacı şirket tarafından sunulan belgelerin incelenmesinden maliyetin gider hesaplarına kaydedildiği ancak inşaatın tamamlanmaması nedeniyle fatura düzenlenmediği, tahsil edilen tutarların avans hesabında takip edildiği görüldüğünden, davalı idarece tapuda satılan dairelerin inşaatının bittiği halde fatura düzenlenmediği somut olarak tespit edilmediğinden eksik inceleme ve araştırmaya davalı olarak düzenlenen takdir komisyonu kararına istinaden yapılan cezalı tarhiyatlarda hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun 1.,37., 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu'nun 1. ve 2. maddelerindeki hükümler dikkate alındığında ticari kazanç elde eden davacının gelir vergisi, katma değer vergisi ve gelir geçici vergisine tabi olduğu konusunda şüphe bulunmadığı, davacı tarafın gayrimenkul alım satım faaliyetinden dolayı elde ettiği kazancına karşılık Anayasanın 73. maddesiyle hüküm altına alınan vergi ödeme yükümlülüğünü yerine getirmediği, dava konusu olayda tarhiyatın dayanağı olan takdir komisyonu kararlarında, mükellefin tarh dosyası bilgileri, Gelir İdaresi Başkanlığı e-VEDO bilgisayar sistemi ile TAK-KOM bilgisayar sistemi üzerinden mükellef bilgisine ait kontroller ile Ankara tüketici endeksleri ve ilgili sair bilgilerin dikkate alınarak ilgili dönem için katma değer vergisi matrahlarının takdir edildiği, takdir komisyonu kararlarının somut araştırma sonuçlarına ve verilere dayalı bulunduğu, gerekli araştırma ve incelemeler yapılarak söz konusu dairelerin gerçek satış tutarlarına yakın tutarların bulunduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI :Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : ...
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 3. maddesinde vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas alınacağı, vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin yemin hariç her türlü delille ispatlanabileceği hükme bağlanmıştır.
Aynı Kanunun 30. maddesinde, re’sen vergi tarhının; vergi matrahının tamamen veya kısmen defter, kayıt ve belgelere veya kanuni ölçülere dayanılarak tespitine imkan bulunmayan hallerde takdir komisyonları tarafından takdir edilen veya vergi incelemesi yapmaya yetkili olanlarca düzenlenmiş vergi inceleme raporlarında belirtilen matrah veya matrah kısmı üzerinden vergi tarh olunması olduğu ve inceleme raporunda bu maddeye göre belirlenen matrah veya matrah farkının re’sen takdir olunmuş sayılacağı hüküm altına alınmıştır.
Öte yandan, 5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanununun "Safî kurum kazancı" başlıklı 6. maddesinde, kurumlar vergisinin, mükelleflerin bir hesap dönemi içinde elde ettikleri safî kurum kazancı üzerinden hesaplanacağı, safî kurum kazancının tespitinde, Gelir Vergisi Kanunu'nun ticarî kazanç hakkındaki hükümlerinin uygulanacağı belirtilmiştir.
Dava konusu olayda, davacı şirketin müteahhitlik faaliyetinden elde edilen ticari kazancını beyan etmediğinden bahisle dava konusu cezalı tarhiyat yapılmış ise de; matrahın nasıl hesaplandığının tam olarak anlaşılamadığı, davacı şirket tarafından sunulan belgelerin incelenmesinden maliyetin gider hesaplarına kaydedildiği ancak inşaatın tamamlanmaması nedeniyle fatura düzenlenmediği, tahsil edilen tutarların avans hesabında takip edildiği görüldüğünden, davalı idarece tapuda satılan dairelerin inşaatının bittiği halde fatura düzenlenmediği somut olarak tespit edilmediğinden eksik inceleme ve araştırmaya davalı olarak düzenlenen takdir komisyonu kararına istinaden yapılan cezalı tarhiyatta hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verildiği, ancak dosyada mevcut olan Tapu Sicil Müdürlüğü tarafından doldurulan 1 nolu formların, Veraset ve Harçlar Vergi Dairesinin 25/09/2013, 14/03/2013, 08/04/2013, 06/08/2013 tarihli yazılarının ve banka ekspertiz raporlarının tetkikinden 2008 yılında tapuda dairelerin satışının gerçekleştiği, dairelerin satış sözleşmelerine istinaden bitirilerek teslim edildiği sonucuna ulaşıldığından tarhiyatın dayanağı matrahın bulunuş biçimi ve doğruluğu araştırılarak bir karar verilmesi gerektiğinden temyiz konusu kararda hukuka uyarlık görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kabulüne,
2. Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş (15) gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 22/04/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY :
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği görüşüyle Dairemiz kararına katılmıyoruz.