Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/11083 Esas 2020/3672 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/11083
Karar No: 2020/3672
Karar Tarihi: 05.10.2020

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/11083 Esas 2020/3672 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık çocuğun cinsel istismar suçundan mahkum edilmiştir. Ancak temyiz başvurusunda sanığın mağdurenin yaşı küçük olduğunu bilmediğini savunduğu belirtilmiştir. Adli Tıp Kurumu'nun raporuna göre mağdurenin on yedi yaşını bitirmediği tespit edilmiştir. Mahkeme, sanığın hata hükümlerinden yararlanıp yararlanamayacağı tartışılmadan karar verildiği için karar bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 30. maddesi: Hata halinde ceza sorumluluğu
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 230. maddesi: Gerekçeli kararın yeterince açıklanmamasının kararı bozma sebebi olması
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi: Mahkeme kararlarının temyiz edilebilirliği
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 321. maddesi: Kararın bozulmasının nedenleri

14. Ceza Dairesi 2016/11083 E. , 2020/3672 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın yargılama aşamasında mağdurenin yaşının küçük olduğunu bilmediğine ilişkin savunması, Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kurulunun 21.12.2012 tarihli raporunda mağdurenin olay tarihi olan 2010 yılında on altı yaşını bitirmiş olup, on yedi yaşı içerisinde olduğu ve on yedi yaşını bitirmediği yönündeki tespiti ile tüm dosya içeriği nazara alındığında, olayda 5237 sayılı TCK"nın 30. maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı tartışıldıktan sonra hükme varılması gerekirken eksik gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 230. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 05.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.