Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2016/5720 Esas 2019/4158 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi


Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 26.03.2014 gününde verilen dilekçe ile İcra İflas Kanununun 121. maddesine dayalı ortaklığın giderilmesi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 22.12.2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar ortak vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, İcra İflas Kanununun 121. maddesi uyarınca yetki belgesine dayalı olarak açılan ortaklığın giderilmesi isteğine ilişkindir.
Davacı vekili, davalılardan ...’nın, icra takip dosyasına konu borcu nedeni ile müvekkiline borçlu bulunduğunu, icra hukuk mahkemesinden ortaklığın giderilmesi davası açabilmek için yetki belgesi alındığını beyanla, davalı borçlu ...’nın diğer davalılarla elbirliği mülkiyet şeklinde malik olduğu toplam 5 adet taşınmaz üzerindeki ortaklığın, satış yoluyla giderilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekili cevap dilekçesinde, dava edilebilir bir borç bulunmadığını mahkemenin aksi kanaatte olması halinde tüm taşınmazlar yönünden değil, borca yeter sayıda taşınmaz satışına karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulü ile dava konusu toplam 5 adet taşınmazdan borcu karşılamaya yeter 2 adet taşınmaz üzerindeki ortaklığın satış yoluyla giderilmesine karar verilmiştir.
Hükmü davalılar vekili temyiz etmiştir.
1- Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve tüm dosya içeriğine göre davalılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.

2- Paydaşlığın satış suretiyle giderilmesine karar verilmesi halinde satışın ne şekilde yapılacağının hüküm sonucunda gösterilmesi gerekir.
HMK’nın 332 /1 ve 2 maddesi gereği yargılama giderlerine mahkemece re’sen hükmedilir. Yargılama gideri tutarı, hangi tarafa ve hangi oranda yükletildiği ve dökümü hüküm altında gösterilir. Bu yargılama giderleri, hem davayı kazanan tarafça daha önce peşin olarak ödenen hem de dava sonunda ödenmesi gereken harç ve masraflar ile yargılama gideri olan vekalet ücretidir. Davada haklı çıkan taraf kendisini vekille temsil ettirmiş ise vekalet ücreti diğer yargılama giderleri gibi haksız çıkan taraftan alınarak haklı çıkan “tarafa” verilir. Ancak paydaşlığın (ortaklığın) giderilmesi davaları iki taraflı, taraflar için benzer sonuçlar doğuran davalar olup, sonuçta kazanan ve kaybeden taraftan söz edilemeyeceğinden yargılama giderleri ve vekalet ücretinin “taraflara” payları oranında yükletilmesi gerekir.
Mahkemece, ortaklığın “genel açık arttırma sureti ile” satış suretiyle giderilmesine karar verilmesi gerekirken, satış yönteminin “genel açık arttırma sureti ile” olduğunun belirtilmemesi ile kendisini vekille temsil ettirmiş “taraf” yerine “vekil” lehine vekalet ücretine hükmedilmesi doğru görülmemiş ise de, belirtilen hususlar kararın bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HUMK"nın 438/7. maddesi gereğince hüküm sonucunun aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bent uyarınca hüküm sonucunun 2. bendinde “ortaklığın” kelimesinden sonra “genel açık arttırma sureti ile” ibaresinin eklenmesine, hükmün 7. bendinde “davacı” sözcüğünden sonra gelen "vekili" ibaresi ile hükmün 8. bendinde “davalılar” sözcüğünden sonra gelen "vekili" ibaresinin hükümden çıkarılmasına, hükmün değiştirilmiş ve DÜZELTİLMİŞ bu şekliyle ONANMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 08.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.