Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/6045 Esas 2019/1490 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/6045
Karar No: 2019/1490

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/6045 Esas 2019/1490 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık suçu hükümü temyiz edilmiştir. İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından düzenlenen iddianamede, sanıklara 5237 sayılı TCK'nun 142/1-e maddesi uyarınca ek savunma hakları tanınmadan uygulama yapılmıştır. Ancak bu durumun sonucu etkilemediği belirtilerek tekerrür nedeniyle koşullu salıverilme süresine eklenecek miktarın, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamayacağı ifade edilmiştir. Sanık önceki suçları içinde tekerrüre esas alınabilecek en ağır mahkumiyeti içeren ilam yerine daha az cezayı içeren ilam tekerrüre esas alınmıştır. Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararlarının infaz aşamasında gözetilebileceği belirtilerek temyiz nedenleri reddedilmiştir. Hüküm uygun bulunarak onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nun 142/1-e maddesi
- 5271 sayılı CMK'nun 226. maddesi
- 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Yasa'nın 108/2. maddesi
- TCK'nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendi

17. Ceza Dairesi 2017/6045 E. , 2019/1490 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından düzenlenen 25.02.2014 tarihli iddianamede, sanıklar hakkında müşteki ..."e yönelik eylemler yönünden 5237 sayılı TCK"nun 142/1-e maddesinden açılmış bir kamu davası bulunmamasına karşın, sanıklara 5271 sayılı CMK"nun 226. maddesi uyarınca ek savunma hakları tanınmadan 5237 sayılı TCK"nun 142/1-e maddesi ile uygulamaların yapılması, sonuca etkili görülmediğinden; 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Yasa"nın 108/2. maddesi uyarınca tekerrür nedeniyle koşullu salıverilme süresine eklenecek miktarın, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamayacağının anlaşılması karşısında, sanık ..."ın adli sicil kaydına göre, önceki suçlarının içinde tekerrüre esas alınabilecek en ağır mahkumiyeti içeren ilam yerine daha az cezayı içeren ilam tekerrüre esas alınmış ise de, bu husus aleyhe temyiz bulunmadığından; son olarak Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanıklar ... ve ..."ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiriler dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 12.02.2019 günü oy birliğiyle karar verildi.