7. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/6626 Karar No: 2016/7117 Karar Tarihi: 24.03.2016
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2016/6626 Esas 2016/7117 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İş Mahkemesi'nde görülen bir işe iade davasında, davalı işverenin, davacının işine gereken özeni göstermemesi, işe kendini verememesi, gereksiz ve iş harici nedenlerle arkadaşları ile mesai saatlerinde muhabbet etmesi gerekçe gösterilerek iş akdini sonlandırdığı belirlenmiştir. Ancak, işçinin davranışı veya verimi ile ilgili nedenler gerekçe gösterilerek yapılan fesihlerde işçinin savunmasının alınması gerektiği, bu koşula uyulmaması durumunda fesihin geçersiz olduğu ifade edilmiştir. Bu sebeple, mahkeme, davalı işverenin tüm temyiz itirazlarını reddederek, hükmün doğru olduğuna karar vermiştir. Kanun maddeleri olarak ise, 4857 Sayılı İş Kanunu'nun 19. maddesinin 2. fıkrası ve diğer ilgili mevzuatlar vurgulanmıştır.
7. Hukuk Dairesi 2016/6626 E. , 2016/7117 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :İş Mahkemesi Dava Türü : İşe iade
YARGITAY İLAMI
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle mahkemece aynı gün temyiz incelemesi yapılan Dairemizin 2016/6622-6623-6624 ve 6625 Esas sayılı dava dosyalarında olduğu gibi bu dosyada da fesih nedeninin davacının ""ekonomik güçlüklere ve rekabet gücünün zayıflamasına bağlı olarak verimsiz bölümlerde daha verimli çalışma adına çalışmaya devam imkanının kalmaması "" olduğu kabul edilmiş ise de; dosya içerisinde bulunan 13.04.2015 tarihli fesih bildirimine göre; iş akdine, davacının işine gereken özeni göstermemesi, işe kendini verememesi, gereksiz ve iş harici nedenlerle arkadaşları ile mesai saatlerinde muhabbet etmesi gerekçe gösterilerek ve ihbar tazminatı ödenerek bildirimli olarak son verilmiş olup; işçinin davranışı veya verimi ile ilgili nedenler gerekçe gösterilerek ve geçerli sebebe dayandırılarak yapılan fesihlerde, 4857 Sayılı Yasa"nın 19. maddesinin 2. fıkrasına göre fesih öncesi işçinin savunmasının alınması ön koşulu bulunmasına karşın işveren tarafından bu koşula uyulmadan yapılan feshin sırf bu nedenle dahi geçersiz olduğu anlaşıldığından davalının yerinde bulunmayan tüm temyiz itirazlarının reddiyle sonucu itibariyle doğru olan hükmün bu gerekçe ile ONANMASINA, fazla alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 24.03.2016 gününde oybirliğiyle KESİN olarak karar verildi.