Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2017/2768 Esas 2018/2046 Karar Sayılı İlamı

Hukuk Genel Kurulu
Esas No: 2017/2768
Karar No: 2018/2046
Karar Tarihi: 27.12.2018

Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2017/2768 Esas 2018/2046 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı ve davalılar arasında \"kamulaştırma bedelinin tespiti ve tescil\" davası açılmıştır. Davanın sonucunda, mahkeme davanın usulden reddine karar vermiştir. Ancak, davacı vekili tarafından yapılan başvuru sonrasında Yargıtay 5. Hukuk Dairesi tarafından karar bozulmuş ve yeniden yargılama yapılmıştır. Yapılan yargılama sonrasında mahkeme, önceki kararında direnmiştir. Hukuk Genel Kurulu tarafından incelenen kararda, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun hükümlerine uygun bir karar fıkrasının olmadığı ortaya çıkmıştır. Bu nedenle, karar bozulmuştur. 6100 sayılı HMK'nın 297. ve 294. maddelerine göre, hüküm sonucu kısmında isteklerin her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların sıra numarası altında açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gerekmektedir. Hüküm tefhimi ise hüküm sonucunun duruşma tutanağına geçirilerek okunması yoluyla yapılmalıdır.

Hukuk Genel Kurulu 2017/2768 E. , 2018/2046 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki "kamulaştırma bedelinin tespiti ve tescil" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Erzurum 1. Asliye Hukuk Mahkemesince davanın usulden reddine dair verilen 06.11.2014 tarihli ve 2014/180 E., 2014/700 K. sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 5. Hukuk Dairesinin 07.05.2015 tarihli ve 2015/4079 E., 2015/10310 K. sayılı ilamıyla bozulmuş, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca dosya üzerinde yapılan ön inceleme sonrasında gereği görüşüldü:
Mahkeme kararlarında nelerin yazılacağı 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 297. maddesinde belirtilmiştir. Hüküm sonucu kısmında gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin isteklerin her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların sıra numarası altında açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gerekir.
6100 sayılı HMK’nın 294. maddesinin 3. fıkrasında ise “Hükmün tefhimi herhalde hüküm sonucunun duruşma tutanağına geçirilerek okunması suretiyle olur” hükmüne yer verilmiştir.
Ayrıca, bozma kararı ile ilk hüküm hayatiyetini yitirdiğinden ona atıf suretiyle hüküm tesisinin yukarıda açıklanan kurallara uygun düşmeyeceği de aşikardır.
Nitekim Yargıtayın yerleşmiş görüşü de bu yöndedir (Hukuk Genel Kurulunun 05.04.2017 tarihli ve 1610-668 sayılı; 24.05.2017 tarihli ve 1265-1005 sayılı kararları).
Somut olaya gelince; mahkemece aslolan kısa kararda yukarıda açıklanan mevzuata uygun hüküm fıkrası oluşturulmamış sadece "Usul ve Yasalara uygun olan Mahkememizin 06/11/2014 gün ve 2014/180-700 E.K. sayılı kararında DİRENİLMESİNE," denilmekle yetinilmiş, dosya kapsamı dikkate alınarak taraflara yüklenen borç ve tanınan hakkın sıra numarası altında belirtildiği açık, infazda şüphe ve tereddüt uyandırmayacak biçimde, usulün aradığı niteliklere haiz kısa karar kurulmamıştır.
Bu durumda, yukarıda açıklanan ilkeler çerçevesinde usulün öngördüğü anlamda oluşturulmuş bir hüküm bulunmadığı gibi, direnme kararlarını denetleyen Hukuk Genel Kurulu tarafından incelenebilecek nitelikte teknik anlamda bir direnme hükmü de bulunmadığı her türlü duraksamadan uzaktır.
Şu durumda mahkemece yapılacak iş; dosya kapsamı dikkate alınarak taraflara yüklenen borç ve tanınan hakkın sıra numarası altında belirtildiği açık, infazda şüphe ve tereddüt uyandırmayacak biçimde, usulün aradığı niteliklere haiz kısa karar ve buna uygun gerekçeli karar oluşturulmasıdır.

Mahkemenin, yukarıda ayrıntılarıyla açıklanan biçimde usulün öngördüğü niteliklere haiz bulunmayan kısa karar usule uygun karar değildir.
Direnme kararının bu nedenle bozulması gerekmiştir.
S O N U Ç : Direnme kararının yukarıda gösterilen nedenden dolayı BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, istek hâlinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, 27.12.2018 gününde oy birliği ile karar verildi.