Dava, hizmet süresinin tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece, bozma ilamına uyularak hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hükmün, davacı vekili ile davalı Kurum vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi. 1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm, davalı Kurum vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir. 2-Mahkemece, davacının ihtilaf konusu dönemde davalı işveren yanında hizmet akdine dayalı olarak ayda 8 gün çalıştığının tespiti isabetli ise de, davacının 01.09.1999-31.12.1999 tarihleri arasındaki 120 günlük çalışmasının Kurum kayıtlarında mevcut olup, bu dönem yönünden taraflar arasında ihtilafın bulunmadığı gözetilerek karar verilmesi gerekirken, infazda tereddüt oluşturacak nitelikte, ihtilaf konusu olmayan süreleri de kapsar şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır. SONUÇ : Hüküm fıkrasının 1. Bendinin silinerek yerine “1-Davanın kısmen kabulü ile davacının davalı işveren yanında 01.10.1998-31.08.1999 ve 01.01.2000 - 30.04.2000 tarihleri arasında ayda 8 gün olmak üzere toplam 120 gün hizmet akdine dayalı olarak asgari prime esas kazanç miktarı üzerinden çalıştığının tespitine, fazlaya ilişkin talebin reddine” sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.