Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/824 Esas 2019/3241 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ANTALYA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 11. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Denizli 3. Asliye Hukuk Mahkemesince (Fikri ve Sınaı Haklar Hukuk Mahkemesi Sıfatıyla) verilen 31/03/2017 tarih ve 2015/1345 E. - 2017/179 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11.Hukuk Dairesi’nce verilen 06/10/2017 tarih ve 2017/1068-2017/1031 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirket adına yumurta viyolü tasarımı için TPMK nezdinde müracaat edildiğini ve yenilik özelliğinden yoksun olan dava konusu tasarıma TPMK tarafından tasarım tescil belgesi verildiğini, halbuki dava konusu tasarımların dava dışı A.B.Gıda Sanayi A.Ş. adına tescilli 2010-00519 sayılı yumurta viyolü başlıklı iki nolu tasarımdan belirgin bir farklılığı olmadığını ve tüketicinin satın alma kararında etkili olmayan yani kullanım esnasında görünmeyen alt kısmına yönelik olduğunu, dolayısıyla dava konusu yumurta viyolünün tasarım özelliğinin bulunmadığını ileri sürerek, davalı şirket adına TPMK nezdinde 03.04.2014 tarih ve 2014-02653 sayılı endüstriyel tasarım tescil belgesinin 1 nolu tasarımının hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, dava konusu tasarımlarının yenilik ve ayırt edicilik şartlarını taşıdığını, zira birbirlerinden farklı taban desenleri içeren ürünlerin tabanlarının belirgin derecede farklılaşması ile kendi tasarımlarının ayırt edicilik kazandığını ileri sürerek, haksız ve hukuka aykırı açılan davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma, toplanan deliller, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; dava dışı Demaş firmasına ait “Flat top" isimli yumurta viyolü ile dava konusu 2014-02653 nolu tasarımın genel biçimsel özellikleri itibarıyla benzer oldukları, kısa kenarlardaki kabartıların farklı oluşunun bilgilenmiş kullanıcı gözüyle ayırt edilemeyecek bir fark olduğu ve benzerlik algısını etkilemeyecek düzeyde bulunduğu gerekçesiyle, davanın kabulü ile, davalı şirket adına TPMK nezdinde kayıtlı 03.04.2014 tarih ve 2014-02653 tescil numarası ile tescilli yumurta viyolü tasarımının tescil tarihi itibariyle hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından istinaf edilmiştir.Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11.Hukuk Dairesince tüm dosya kapsamına göre yapılan istinaf incelemesi sonucunda; 554 sayılı KHK hükümlere uygun şekilde yapılan kıyaslama ile davalıya ait dava konusu tasarımın, daha önceden kamuya sunulmuş Dentaş firmasına ait Flattop kodlu tasarıma benzediğine ilişkin bilirkişi kurul raporunun izlemeye ve denetime elverişli olduğu, mahkemece bilirkişi kurulu raporu esas alınarak verilen kararın da usul ve yasaya aykırı bulunmadığı gerekçesiyle, davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 13,00 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 29/04/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.