Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/12586 Esas 2021/6035 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm: TCK"nın 89/4, 62, 52/2, 53/6. maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre katılanlar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Dosya içeriğine göre sanık idaresindeki otomobille, meskun mahal dışı, gece vakti, yağmurlu havada, aydınlatmanın bulunduğu, ıslak, asfalt kaplama bölünmüş karayolunda seyrederken, aracının ön sağ ve köşe kısımlarıyla, hemen önünde ilerleyen sürücü Mustafa idaresindeki otomobilin sol arka ve yan kısımlarına çarpması şeklinde meydana gelen ve üç katılanın basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanması ile sonuçlanan olayda,
1-)Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde; TCK"nın 61/1. ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle, aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, tamamen kusurlu olarak meydana getirdiği kaza sonucu üç kişinin yaralanmasına neden olan sanık hakkında, adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca cezada orantılılık ilkesi gözetilerek alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurularak sanık hakkında eksik cezaya hükmolunması,
2-)Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan 50/1-a maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine ve adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi;
3-)Dosya kapsamında tek sanık bulunmasına karşın hüküm fıkrasının yargılama giderlerine ilişkin 7.fıkrasında "sanıklardan eşit olarak alınmasına" yazılması,
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 21/09/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.