Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/3814 Esas 2019/1484 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3814
Karar No: 2019/1484

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/3814 Esas 2019/1484 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Aybastı Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık bir kişi hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan mahkumiyet hükmü verilmiş; bu hükme karşı temyiz istemi yapılmamış ve kesinleşmiştir. Daha sonra aynı sanık hakkında aynı suçtan ikinci bir hüküm verilmiştir. Ancak kesinleşen ilk hüküm nedeniyle bu ikinci hüküm hukuki değerden yoksun ve yok hükmündedir. Diğer sanıklar hakkında verilen hükümler ise, Anayasa Mahkemesi'nin bir kararı nedeniyle bozulmuş ve yeniden yargılama yapılmak üzere dosya geri gönderilmiştir. Sanıklar hakkında verilen hükümlere ek olarak, kanun maddelerinin uygulanışı konusunda bazı düzeltmeler yapılmıştır.
Kanun maddeleri: 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 317. ve 322. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nun 53. madde 1. fıkra b. bendi. Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı.

17. Ceza Dairesi 2017/3814 E. , 2019/1484 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık ... hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Aybastı Asliye Ceza Mahkemesinin 2016/51 Esas ve 2016/118 Karar numaralı, 30/03/2016 tarihli ilamı ile sanık ..."ın iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan mahkumiyetine hükmedildiği, bu hükme yönelik herhangi bir temyiz isteminin bulunmadığı ve anılan hükmün temyiz edilmeksizin kesinleştiğinin anlaşılması karşısında; mahkemece sanık ..."ın işlediği iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan 01/03/2017 tarihinde kurulan ikinci hükmün hukuki değerden yoksun ve yok hükmünde olduğu, hukuken varlık kazanmayan bir kararın da temyiz istemine konu edilmesinin olanaklı olmadığı anlaşılmakla; 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince sanık ... müdafiinin temyiz talebinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Dosya kapsamına göre diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Aybastı Asliye Ceza Mahkemesi"nin 30/03/2016 tarihli ilamında, sanıklar hakkında hırsızlık suçundan 3"er yıl 10"ar ay 15"er gün hapis cezalarının tayin edildiği ve kararların sadece sanık ... ve Cumhuriyet Savcısı tarafından sanıklar lehine temyiz edildiği, bu durumun sanıklar yönünden 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak oluşturduğunun anlaşılması karşısında, bozma sonrası kurulan hükümlerde kazanılmış haklar gözetilmeden sanıklar hakkında hırsızlık suçundan sonuç cezaların 7"şer yıl 6"şar ay hapis cezaları olarak belirlenmesi suretiyle fazla ceza tayinleri,
2-Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanan kısmi iptal kararı uyarınca,5237 sayılı TCK"nun 53. madde 1. fıkra b. bendinde düzenlenen “Seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına” hükmünün iptal edilmesi nedeniyle uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ile sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere ilişkin hüküm fıkralarına “1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca, kazanılmış hak nedeniyle, sanık hakkında hükmolunan 7 yıl 6 ay hapis cezasının, 3 yıl 10 ay 15 gün hapis cezası üzerinden infazına” ibarelerinin eklenmesi; ayrıca hüküm fıkralarından TCK"nun 53. maddenin uygulanmasına yönelik bölümlerin çıkartılması ile yerlerine "TCK"nun 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" cümlelerinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.02.2019 günü oy birliğiyle karar verildi.